فرزانه فصیحی: رکورد زدم ولی مربی‌ام خوشحال نشد
فرزانه فصیحی رکورد دوی 60متر ایران را زد، رکوردی که به‌نظر می‌رسد بعضی‌ها تلاش می‌کنند ثبت نشود. فصیحی که از آبان امسال به باشگاه پارتیزان صربستان پیوسته و لقب نخستین لژیونر دوومیدانی زنان ایران را دارد، 2مسابقه راضی‌کننده داشت. او که هفته قبل 60متر را در 7ثانیه و 0.36ثانیه دویده بود، شنبه شب رکورد 7ثانیه و 0.32ثانیه را ثبت کرد. رکورد قبلی ایران که دست خود فصیحی بود، 7ثانیه و 0.35ثانیه بود.
روزهای پیش یکی از سایت‌های خبری مدعی شد که فصیحی لژیونر نیست و فقط برای تمرین و با پولی که اسپانسرش پرداخت کرده، به پارتیزان ملحق شده است. دیروز هم بعضی‌ها مدعی بودند این رکوردی که فصیحی زده، قابل‌قبول نیست، چون در مسابقه معتبری به ثبت نرسیده است.
رکورد ایران را زدی، برای فصل راضی‌کننده است؟
راضی‌کننده است. برای خودم مشخص شد که مسیرم را درست آمده‌ام و به کاری که می‌کنم، مطمئن‌تر شدم. البته هدف اصلی من فراتر از این است، من باید به رکورد ورودی جهان برسم. الان دوصدم ثانیه فاصله دارم. توکل به خدا به این رکورد هم می‌رسم.
دونده‌های صرب خیلی عقب‌تر از تو بودند، آنها ضعیفند یا تو خیلی خوبی؟
من کار خودم را می‌کنم، رقیب باشد که خیلی وضعیت بهتر است. بهترین رکوردی که صرب‌ها در دوی 60متر دارند، 7ثانیه و 36صدم ثانیه است.
رکورد را زدی، ولی اینجا در ایران می‌گویند بعید است که ثبت شود. هفته پیش هم پریسا بهزادی، نایب‌رئیس فدراسیون گفته بود فصیحی باید در مسابقات بین‌المللی رکورد بزند تا بپذیریم.
مدارک رکوردزنی هست. هم با فتوفینیش ثبت شده هم با تایمر. تایمر 7 و 33ثبت کرد و فتوفینیش 7 و 32. تست دوپینگ هم دادم. در این شرایط چرا نباید قبول کنند؟ مگر مسابقات ایران بین‌المللی است که رکوردهایی که آنجا می‌زنندرا قبول می‌کنند؟ وقتی مدارک درست است، چه دلیلی وجود دارد که قبول نکنند؟
یک روز می‌گویند لژیونر نیستی و یک روز می‌گویند رکورد قابل‌قبولی نیست، این حرف‌ها تأثیر منفی روی کارت نمی‌گذارد؟
تمرکز من روی کارم است. من اینجا آمده‌ام تا از فضای منفی دور باشم. اتفاقا وقتی خبر را خواندم که نوشته بودند من لژیونر نیستم، انگیزه‌ام چند برابر شد. تب شدید داشتم ولی مثل فنر پریدم و گفتم باید بدوم. من کارم را در زمین مسابقه نشان می‌دهم و به حرف‌ها کاری ندارم. در ایران مدال المپیک هم بگیری، ازت بد می‌گویند.
مربی‌ات از رکوردی که زدی راضی بود؟
خیلی خوشحال نشد. از خوشحالی من هم تعجب کرده بود. هم مربی‌ام هم بقیه می‌گفتند تازه اول فصل است خیلی مسابقه مانده که بهتر از این می‌توانی نتیجه بگیری. گفتم سعی‌ام برای گرفتن ورودی جهان است، گفتند فرصت داری.
مربی‌ات نمی‌گوید اول فصل خیلی به‌خودت فشار نیاور؟
نه، اتفاقا همیشه می‌گوید در هر مسابقه با بهترین شرایط ممکن بدو. می‌گوید فرصت‌ها را از دست نده، در هر فرصتی بهترین باش.
