کتاب زیبا و عمیق پیامبرص

بهروز بهزادی _ روزنامه‌نگار پیشکسوت

دانش‌آموز بودم که کتاب پیامبر(ص) نوشته زین العابدین رهنما را خواندم. این کتاب که زندگی پیامبر اسلام، حضرت محمد(ص) را با قلمی شیوا در برابر خواننده می‌گذاشت، تأثیر بسیار عمیقی در من داشت؛ به‌گونه‌ای که هنگام خواندن، خود را در دوران زندگی پیامبر حس می‌کردم و در مخیله‌ام فیلمی سینمایی از دوران پر بار زندگی آن حضرت مجسم می‌شد. در واقع این هنر زین العابدین رهنما، نویسنده کتاب در نشان دادن لحظات زندگی پیامبر بود که مرا مسحور می‌کرد. او با قلم توانای خود زندگی پیامبر را چنان برای خواننده تعریف می‌کرد که خواننده را به دوران تاریخی ظهور اسلام می‌برد و لحظات شور و شوق مسلمانی را به تصویر می‌کشید. بعد‌ها در دوران دانشگاه بار دیگر کتاب را خواندم و این بار چنان به اعماق آن رفتم که تا پیش از آن در هیچ کتاب دیگری جذبه‌های آن را نیافته بودم. در همان دوران بود که کتاب پیامبر جبران خلیل جبران را نیز خواندم. باید بگویم جذبه کتاب رهنما حلاوتی برایم داشت که در کتاب دیگر ندیدم. رهنما بعد از کتاب پیامبر، با نوشتن درباره زندگی امام حسین(ع) نیز طبع آزمایی کرده و این کتاب هم در نوع خود بسیار خواندنی است. در واقع زین‌العابدین رهنما از نویسندگانی است که قلمی روان چه در ژورنالیسم و چه در ادبیات داستانی داشت. او از روزنامه‌نگارانی بود که نوشته‌هایش مورد توجه خوانندگان واقع می‌شد و دومین دوره روزنامه ایران ازجمله یادگار‌های او است. رهنما که پس از نزدیک به یک قرن زندگی فرهنگی خود در سال ۱۳۶۸ درگذشت، ازجمله شخصیت‌هایی است که باید از او به‌عنوان نویسنده‌ای توانا نام برد. البته رهنما طی قرن گذشته در خدمت دیوانسالاری کشور بود و مشاغل دیپلماتیک متعددی داشت، ولی عمده شهرت او را باید به دلیل قریحه نویسندگی‌اش دانست.