ضعف برندسازی و تبلیغات پوشاک
با وجود ممنوعیت و محدودیتهای واردات رسمی و مقابله با قاچاق پوشاک، هنوز هم سهم برندهای خارجی از بازار کشورمان قابلتوجه و اقبال مردم به محصولات وارداتی زیاد است. با سعید جلالی قدیری، دبیرکل اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک گفتوگو کردهایم.
شرایط کنونی بازار پوشاک چگونه است؟
براساس گزارش مرکز آمار ایران، در سال گذشته که قیمت ارز جهش 300درصدی داشت، افزایش مصرف پوشاک در کشور نسبت به سال قبل از آن کمتر از 15درصد بوده است. این امر نشان میدهد که حجم بازار کوچکتر شده و چنین شرایطی برای بازار مطلوب نیست. در واقع افزایش هزینه تمامشده تولید و قیمت پوشاک به همراه کاهش قدرت خرید مردم موجب کاهش سهم انواع پوشاک در سبد مصرفی خانوارهای ایرانی شده است. باید توجه کرد که اکنون در کشورمان بیش از 90هزار واحد صنفی و بیش از 1500واحد صنعتی در زمینه تولید پوشاک فعالیت میکنند و این تعداد بالای بازیگران باعث میشود تا هیچ وقت در این صنعت انحصار شکل نگیرد.
ضعف کیفیت پوشاک داخلی را تا چه حد میپذیرید؟
برای بهبود کیفیت پوشاک تولیدی کشور با مشکلاتی از قبیل کمبود مواداولیه مناسب و نقدینگی در دسترس تولیدکنندگان مواجه هستیم. طی چند سال گذشته دولت با ثابت نگه داشتن نرخ دلار عملا به محصولات خارجی یارانه میداد اما تولیدکنندگان داخلی با نرخ تورم 15تا بیش از 30درصدی مواجه بوده و در نتیجه هر ساله هزینههای تمامشده تولید محصولاتشان افزایش مییافت اما تثبیت نرخ دلار و هزینه واردات باعث میشد تا خرید حتی ارزانترین پوشاک تولید داخل نیز در مقایسه با انواع خارجی آن گرانتر باشد. این مشکلات زیرساختهای تولید پوشاک کشور را تضعیف کرد بهگونهای که ادامه فعالیت برای تمام بازیگران زنجیره تولید مانند الیاف، ریسندگی، بافندگی، رنگرزی و... اصلا بهصرفه نبود. پوشاک از مرزها وارد بازار شده و در دورهای حجم قاچاق پوشاک به 25میلیارد دلار رسید. حتی در زمینه تبلیغات نیز تولیدکننده خارجی، پوشاک تولیدی خود را به راحتی با عکس و فیلم در تمام رسانهها تبلیغ میکند اما تولیدکننده ایرانی چنین امکانی ندارد .
تأثیر افزایش نرخ ارز بر تولید پوشاک چیست؟
با افزایش نرخ دلار، کاهش ارزش پول ملی، حجم نقدینگی واحدهای تولیدی نیز بهشدت کاهش یافت که این امر موجب شد تا دسترسی تولیدکنندگان به مواداولیه و ماشینآلات و دانش فنی روز دنیا سختتر شود. علاوه بر آن باید بپذیریم که صنعت پوشاک در زمینه جلب اعتماد مردم و برندسازی ضعیف عمل کرده و این ضعف را میپذیریم. اما واقعیت آن است که غیر از تولیدات زیرپلهای که هویت ندارند، بسیاری از تولیدات داخلی از لحاظ کیفیت قادر به رقابت با برندهای مطرح خارجی است.
چه اقدامی برای برندسازی انجام دادهاید؟
باید بپذیریم که برندسازی هزینهبر است؛ چرا که تولیدکننده بایدخدمات پس از فروش داشته، کمپین درست کند، فروشگاههایی با طراحی خوب و تبلیغات مناسب و... را داشته باشد اما به محض اینکه تولیدکننده داخلی این مراحل را پشت سر میگذارد، اداره مالیات با دیدن این تبلیغات تلویزیونی و بدون بررسی دفاتر فروش برند مذکور، میزان مالیات و عوارض را افزایش میدهد. با این حال شورایی تحت عنوان «شورایعالی برند» تشکیل دادهایم که 100برند خوب و مطرح کشور در آن عصویت دارند و این 100برند بیش از 200هزار مترمربع فضای فروشگاهی را در اختیار داشته و بیش از 30هزار نفر در آنها اشتغال دارند.