نقره‌داغ کردن مزاحم تلفنی

مزاحمت تلفنی جرم است و مجازات دارد. در جرم مزاحمت تلفنی، جرم در جایی اتفاق می‌افتد که مزاحمت در آن تحقق پیدا می‌کند؛ یعنی جایی که فرد شاکی جملات آزاردهنده مزاحم را می‌شنود یا به‌عبارت بهتر در جایی که مخاطب در آنجا گوشی تلفن را برمی‌دارد. ممکن است تا به حال برایتان پیش آمده باشد که مزاحم تلفنی داشته باشید. طبیعی است که در این موارد هر کسی عکس‌‌العملی نشان می‌دهد؛ به‌عنوان مثال ممکن است یک نفر بخواهد با تهدید به شکایت کیفری طرف مقابل را از ادامه مزاحمت منصرف کند اما در برخی موارد بعضی از افراد به مزاحمت‌های خود ادامه داده و اصلا تهدیدات اینچنینی را جدی نمی‌گیرند. باید بدانیم که مزاحمت تلفنی جرم است و مجازات دارد. آقاشاپور و همسرش شراره خانم که ساکن بروجرد هستند مدت‌های مدیدی بود که درگیر مزاحم تلفنی بودند. مدت‌های مدیدی بود که تلفن ‌آنها زنگ می‌خورد اما پس از پاسخ دادن، یا با صدای فوت روبه‌رو می‌شدند و یا اینکه فردی از آن طرف با تغییر دادن صدای خود حرف‌های ناشایست و بی‌ربطی به آنها می‌زد. بالاخره آقاشاپور که از این تماس‌ها به تنگ آمده‌بود، آرامش خود را از دست داد و دیگر نمی‌دانست چه‌کار باید بکند. هر جا که می‌رفت گوشی‌اش مدام به صدا درمی‌آمد و او نمی‌دانست که باید پاسخ این تماس‌ها را بدهد یا خیر. در نهایت تصمیم گرفت که به دادسرای بروجرد مراجعه کند. پس از مراجعه او به دادسرا، مخابرات بروجرد اعلام کرد که این فرد(مزاحم تلفنی) ساکن دزفول است اما آقاشاپور به‌عنوان شاکی مدعی شد که مزاحم را شناسایی کرده و او ساکن کرج است. دادسرای بروجرد با توجه به اینکه مزاحم در کرج سکونت داشت، قرار عدم‌صلاحیت صادر می‌کند؛ یعنی اعلام می‌کند که صلاحیت رسیدگی به این شکایت را ندارد و باید شاکی در دادسرای کرج، شکایت خود را مطرح کند زیرا فردی که مزاحم او شده‌است، ساکن کرج است. آدرس معرفی شده توسط شاکی هم بررسی شده اما متهم در آن نشانی یافت نمی‌شود. دادسرای کرج هم خود را صالح به رسیدگی نمی‌داند و می‌گوید باید شاکی در دادسرایی شکایت خود را مطرح کند که در حوزه آن، مزاحم با گوشی همراه خود مزاحمت را ایجاد کرده‌است. با توجه به اختلاف‌نظری که میان دادسرای کرج و دادسرای بروجرد به‌وجود آمده بود و هیچ‌کدام از آنها خود را صالح به رسیدگی نمی‌دانستند، پرونده برای حل اختلاف به دیوان‌عالی‌کشور فرستاده می‌شود. دیوان‌عالی کشور، دادسرای بروجرد را به‌عنوان مرجع صالحی که باید شکایت نزد آن مطرح شود، معرفی می‌کند. استدلال مطرح توسط دیوان این بود که طبق قانون، در جرم مزاحمت تلفنی فرد شاکی باید در شهری شکایت خود را مطرح کند که نتیجه مدنظر مزاحم در آن اتفاق افتاده‌است؛ یعنی درخصوص جرایم، دادسرایی برای رسیدگی به شکایت صالح است که جرم در حوزه آن اتفاق افتاده‌است. در جرم مزاحمت تلفنی هم جرم در جایی اتفاق می‌افتد که مزاحمت در آن تحقق پیدا می‌کند. مزاحمت هم در جایی تحقق پیدا می‌کند که فرد شاکی جملات آزاردهنده مزاحم را می‌شنود یا به‌عبارت بهتر در جایی تحقق پیدا می‌کند که مخاطب در آنجا گوشی تلفن را برمی‌دارد. بنابراین، محل سکونت فرد مزاحم یا اینکه او از کدام شهر مزاحمت ایجاد کرده‌است، اهمیتی ندارد؛ برای مثال اگر فرد «الف» از شهری در شرق کشور، برای فرد «ب» که در شهرهای غربی کشور ساکن است، با تلفن همراه خود مزاحمت ایجاد کند و حرف‌های توهین‌آمیز به او بزند، شاکی باید در همان شهری که این حرف‌های توهین‌آمیز را شنیده است شکایت خود را مطرح کند چون در این شهر جرم مزاحمت تلفنی تحقق پیدا می‌کند. در رأی وحدت رویه شماره 721ـ 1390/4/21 هیأت عمومی دیوان عالی کشور آمده است:« وقوع بزه مزاحمت برای اشخاص به وسیله تلفن یا دستگاه‌های مخابراتی دیگر ـ موضوع ماده 641قانون مجازات اسلامی ـ منوط به آن است که نتیجه آن که مقصود مرتکب است محقق گردد، بنابراین در مواردی که اجرای مزاحمت از یک حوزه قضایی شروع و نتیجه آن در حوزه قضایی دیگر حاصل شود، محل حدوث نتیجه مزبور، محل وقوع جرم محسوب و مناط صلاحیت دادگاه رسیدگی‌کننده نیز همین امر خواهد بود. بر این اساس رأی شماره 1045ـ 1385/7/20 شعبه بیست‌و‌هفتم دیوان عالی کشور که با این نظر مطابقت دارد به اکثریت آراء صحیح و منطبق با موازین قانون تشخیص می‌گردد.»
منبع: پایگاه آموزش همگانی (مهداد) قوه‌قضاییه