آلودگی هوا، هدیه سیاستمداران هند به مردم

مردم در دهلی‌نو، به‌خاطر آلودگی کشنده هوا، به سختی نفس می‌کشند اما از این هوای آلوده و سمی غیرقابل‌تحمل‌تر، بی‌عملی سیاستمداران این کشور است.
به گزارش بلومبرگ، همزمان با شروع دوره آلودگی هوا در چند هفته ابتدای فصل سرد در هند، سیاستمداران این کشور هم به جنب و جوش می‌افتند و نشان می‌دهند که نگران این وضعیت هستند اما با پایان دوره آلودگی هوا، تمام آن پزهای سیاسی و چرب‌زبانی‌ها هم محو می‌شوند. هیچ کدام از این ژست‌های سیاسی، راه‌حل پایداری برای حل یکی از خطرناک‌ترین و پرهزینه‌ترین آلودگی‌های هوا در دنیا نیست اما سیاستمداران، هر سال تنها به تکرار آنها بسنده می‌کنند. قربانی بزرگ این وعده‌های دروغین و بی‌عملی سیاستمداران، نزدیک به 40میلیون ساکن دهلی و حومه آن و ده‌ها میلیون ساکن دیگر شهرهای بسیار آلوده در هند هستند.
آرویند کجریوال، رئیس دولت محلی دهلی‌نو با اوج‌گیری آلودگی‌های اخیر در دهلی نو، این شهر را یک «اتاق گاز» خواند و گفت که دلیل اصلی تولید مه‌دود غلیظ در این شهر، سوزاندن مزارع کشاورزی در ایالت‌های همسایه است. او از دولت هند و نارندرا مودی، نخست‌وزیر این کشور خواست که برای رفع این مشکل وارد عمل شوند. با این حال پاراکاش جاوادکار، وزیر محیط‌زیست هند انگشت اتهام را به سوی کجریوال گرفت و دولت محلی او را مسبب این وضعیت اسفناک خواند. هارش واردان، وزیر بهداشت هم در یک توییت مناقشه‌برانگیز نوشت که بهتر است مردم برای جلوگیری از آسیب‌های آلودگی هوا، هویج بخورند.
این درگیری‌ها و اظهارنظرها، به‌خوبی نشان می‌دهد که چرا سیاستمداران در هند نتوانسته‌اند حتی برای حل این مشکل قدیمی نزدیک شوند. سانتوش هاریشی، محقق محیط‌زیستی در مرکز تحقیقات سیاستگذاری در دهلی‌نو می‌گوید: «یک دلیل کلیدی برای ناتوانی دولت برای مهار آلودگی هوا، نبود ابتکارات و تعهد و همکاری بین سیاستمداران است. آنها هنوز نتوانسته‌اند درک کنند که مسئله آلودگی هوا، اضطراری است.» آلودگی هوا در چین هم به یکی از نگرانی‌های اصلی جامعه تبدیل شده است.
با این حال برخلاف هند، سیاستمداران در پکن این مسئله را جدی گرفته‌اند و نشانه آن کاهش میانگین ذرات معلق در هوا در 74شهر این کشور به یک سوم طی سال‌های 2013تا  2017بوده است. آلودگی هوا هزینه تولید را بالا می‌برد و به همان اندازه که بر طبقات پایین جامعه اثر می‌گذارد، بهره‌وری را هم کاهش می‌د‌هد. هرمانت شیواکومار که در یک شرکت بزرگ مشاوره کنترل ریسک کار می‌کند در این‌باره می‌گوید: «در غیاب اقدامات دولت، وضعیت بحرانی هوا می‌تواند به یک ریسک بلندمدت برای شرکت‌ها تبدیل شود.»  یکی از عوامل اصلی تولید مه‌دود غلیظ در دهلی‌نو، آتش‌زدن مزارع به منظور پاکسازی آنها برای کشت جدید است. هلنا مارکی، استاد دانشگاه مالایا در مالزی و کارشناس آلودگی هوا می‌گوید که این کار، نه‌تنها در هند که در دیگر کشورهای آسیایی هم عامل افزایش آلودگی هواست؛ «اگر دولت‌ها بیرون از فصل سرما به این مسئله فکر کرده و برای آن چاره‌ای پیدا کنند، می‌توانیم شاهد پیشرفت چشمگیری در کیفیت هوا باشیم.» وی‌ام‌سینگ از کمیته کشاورزان هند می‌گوید: «آنها کشاورزان را سرزنش می‌کنند چون هیچ گروهی را به راحتی آنها نمی‌توان سرزنش کرد.» او معتقد است که دولت باید به جای اینکه کشاورزان را دست‌تنها بگذارد، برنامه‌ای برای کمک به آنها در کشاورزی تعریف کند.
ساگنیک دی، استاد علوم جوی در مؤسسه فناوری هند در دهلی نو می‌گوید: «یا باید این ساقه‌های باقی‌مانده را از آنها بخرید یا به آنها فناوری‌های به روزی بدهید تا با روش ارزان‌تری از شر آنها راحت شوند. نمی‌توان انتظار داشت که کشاورزان چنین هزینه زیادی را به‌تنهایی متقبل شوند.»
او همچنین معتقد است که دولت باید اقدامات بیشتری انجام دهد: «شرایط به‌زودی از کنترل ما خارج می‌شود. تأسف بزرگ این است که ما می‌دانیم باید چه کار کنیم اما به‌خاطر عدم‌هماهنگی و منابع محدود، توانایی اعمال آن را نداریم.»



12.5درصد
آلودگی هوا، مسئول 12.5درصد
 از آمار مرگ‌ومیر در هند در سال 2017 بوده است

2.5سال
آلودگی هوا، امید به زندگی کودکانی
 که در هند به دنیا می‌آیند را دو سال و نیم کوتاه می‌کند

221میلیارد دلار
آلودگی هوا، سالانه 221میلیارد دلار برای هند هزینه دارد، یعنی معادل 8.5درصد تولید ناخالص داخلی این کشور