انقلاب جهانی حملونقل
از قطارهای سریعالسیر تا تاکسیهای پرنده؛ نگاهی به وسایلی که نحوه رفتوآمد مردم جهان را در آینده نزدیک متحول میکنند
لاله قوامی _خبرنگار
پیشرفت فناوری امروزه در عرصههای مختلف زندگی به چشم میخورد و حملونقل یکی از بخشهایی است که در آن شاهد تغییرات چشمگیری هستیم. با توجه به مشکلات زیستمحیطی پیشرو، یکی از مهمترین دغدغهها در ناوگان حملونقل، کاهش آلودگی ناشی از سوختهای فسیلی است. کاهش زمان صرفشده در ترافیک یا مسیرهای بینشهری نیز یکی دیگر از موارد مورد توجه تکنولوژی آیندهنگرانه این عرصه است. شرکتهای مختلفی در تلاش برای پیداکردن راههای سریعتر و پاکتر برای زندگی آینده بشر هستند اما در این بین، طرحهایی وجود دارد که همین حالا مشخص است میتوانند موفقتر از بقیه باشند. این گزارش مجله بیبیسی فوکوس نگاهی است به مهمترین اتفاقهایی که میتوانید منتظر آنها در انقلاب حملونقل باشید.
هایپرلوپ
سریعتر از جت روی زمین
این کپسول براق و شیک که توسط تکنولوژی حمل و نقل هایپرلوپ در کالیفرنیا طراحیشده نشان میدهد که سفر با هایپرلوپهای بسیار سریع در حال توسعه است. رفتوآمد سریعتر برای مسافران پیاده یا حتی خودروهایی که در این کپسول قرار میگیرند، اولویت اول طراحی آن است.
سرعت پیشنهادشده برای این وسیله حملونقل در فواصل بینشهری تا 1233کیلومتر در ساعت است. این سرعت بیش از سرعت جتهای تجاری است که این روزها مورد استفاده قرار میگیرد.
تاکنون 30کپسول برای تست در تکنولوژی حملونقل هایپرلوپ در فرانسه تهیه شده است. اگر همهچیز خوب پیش برود نخستین آزمایش حمل مسافر سال آینده انجام خواهد شد که هدف آن آمادگی برای عملیات کامل نخستین سیستم تجاری تا سال2022 در ابوظبی خواهد بود.
کپسول هایپرلوپ با سرخوردن در طول لوله مهر و مومشده که بیشتر هوای آن توسط پمپ خلأ تخلیهشده، به بالاترین سرعت خود خواهد رسید. ایجاد خلأ در لوله موجب کاهش کشیدهشدن یا اصطکاک هایپرلوپ به سطح لوله خواهد شد. میتوان اینطور گفت که کپسول درست بالای مسیر با استفاده از آهنربا پرواز میکند؛ در نتیجه اصطکاک آن با سطح کاهش مییابد. کپسول، سرعت اولیه خود را از یک موتور خطی الکتریکی بهدست میآورد که این موتور هم از نیروی مغناطیسی استفاده میکند.
هر کپسول میتواند 28مسافر را جابهجا کند. برخی مدلهای هایپرلوپ ظرفیت حمل 40مسافر را دارند و برخی از نسخههای آن برای حمل بار و خودرو طراحی شدهاند. هایپرلوپ بهعنوان نخستین مدل جدید حملونقل در 100سال اخیر شناخته شده اما هنوز چالشهای تکنولوژیکی مهمی پیشروی این سیستم وجود دارد که باید بر آن غلبه کند. به عنوان مثال پیچیدگی حفظ خلأ در لولهها در طول مسافتهای طولانی یکی از دغدغههای مهندسان این طرح است. با وجود این، سرمایهگذاری زیادی در این بخش صورت گرفته و گروههای زیادی در حال بررسی این سیستم حملونقل هستند.
کشتی دیدبان انرژی
شناورشدن به سوی آینده
این کشتی که بهعنوان دیدبان انرژی یا Observer Energy نامیده میشود دوره جدیدی را بهعنوان یک آزمایشگاه شناور با هدف ایجاد تحولی بزرگ در نحوه قدرتبخشیدن به کشتیها در سطح آبهای کره زمین شروع کرده است؛ در واقع آزمایشهای صورت گرفته توسط آن قرار است تحولی در حملونقل دریایی بهوجود آورد. کشتی دیدبان انرژی با ابعاد ۳۱ متر طول و ۱۲ متر عرض طراحی شده و قادر است محمولهای به وزن ۲۸ تن را جابهجا کند.
در این کشتی، بادبانهای سنتی با یک لایه از پنلهای آفتابی پیشرو که نیروی موتورهای الکتریکی را فراهم میکند جایگزین شده است. همچنین این نخستین کشتی مجهز به پیل سوختی هیدروژنی در جهان است؛ در واقع این کشتی از طریق الکترولیز، هیدروژن مورد نیازش را از طریق آب دریا و با کمک انرژی تجدیدپذیر تولید میکند. هیدروژن تحت فشار 350تا 700 بار فشرده و سپس در مخازنی ذخیره میشود تا هنگام نیاز از آن استفاده شود. نیروی محرکه کشتی دیدبان انرژی از طریق موتورهای الکتریکی تامین میشود که انرژی اولیه آنها از طریق باتریهای خورشیدی و توربینهای بادی به همراه سیستم الکترولیز تبدیل آب دریا به هیدروژن تغذیه خواهد شد. دیدبان انرژی تنها کشتی جهان به شمار میرود که مجهز به سیستم تولید هیدروژن بوده و میزان تولید گاز دیاکسیدکربن آن صفر است. این کشتی دارای یک سیستم مدیریت انرژی ویژه است. از آنجا که منابع مختلف انرژی، تغییر میکنند سیستم بهصورت خودکار بین منابع برق موجود برای حفظ قدرت حرکت کشتی جابهجا میشود. بهعنوان مثال، زمانیکه انرژی خورشید در شب به اتمام میرسد سلولهای سوخت هیدروژن برای تبدیل هیدروژن به الکتریسیته مورد استفاده قرار میگیرند. دیدبان انرژی در حال حاضر2 سال از تور ششسالهاش را با هدف تعیین نحوه استفاده از انرژی سبز تولید شده و فناوری پیشرانه در کشتیهای آینده پشت سر گذاشته است. اهمیت این پروژه زمانی آشکار میشود که بدانیم 90درصد تجارت جهانی از طریق دریا صورت میگیرد.
کامیون ورا محصول ولوو
جهش خودرانها
خودروهای خودرانی مانند تسلا حالا در بعضی کشورها دارند تبدیل به یک مسئله عادی میشوند اما فناوری خودرانها قرار است حملونقل سنگین را هم متحول کند. کامیون کشنده ورا محصول شرکت ولوو یکی از مهمترین موارد است. ولوو با همکاری شرکت DFDS روی سیستمی کار میکند که از این خودروهای بدونراننده برای حمل کالاها تا محدوده 5کیلومتر از هابهای حملونقل، در جادهای که خودروهای دیگر عبور و مرور میکنند استفاده کند. این کامیون خودران و الکتریکی و البته بدون کابین ولوو نخستین مأموریت خود را برای حمل کانتینر در سوئد با موفقیت پشتسر گذاشته است. این محصول در واقع یک کشنده است که انواع تریلر میتواند به آن وصل شود. انتظار میرود این کامیون تا 5سال آینده برای حمل کانتینرها بهصورت کامل عملیاتی شود. مهمترین استفاده از این کامیون در بنادر و ترمینالهای باری است.
مسیریابهای کامیون ورا از دوربینهای متصل به سطح خودرو و سیستمی که نقشه سهبعدی لیزری از اطرافش میسازد استفاده میکنند. علاوه بر اینها یک پشتیبانی ایمنی هم برای این خودروها درنظر گرفته شده که برای پرسنل مرکز کنترل درصورت نیاز، امکان هدایت از راه دور خودرو را فراهم میکند.
مایکل کارلسون، جانشین بخش تحقیقات ولوو میگوید کامیونهای بدونراننده در مناطقی که حجم زیادی از بار باید در سفرهای کوتاه و تکراری جابهجا شوند بسیار مطلوب هستند. کنترل و رانندگی سفرهای طولانیتر و پیچیدهتر همچنان در دست نیروهای انسانی باقی خواهد ماند.
اتوبوس آینده مرسدس بنز
حملونقل تلهپاتیک
در آینده نزدیک اتوبوسها هم در سیستم حملونقل جهان متحول خواهند شد. اتوبوسهای خودران در این زمینه حرف اول و آخر را میزنند.
شرکت مرسدس بنز اینبار با رونمایی از اتوبوسهای مجهز به سیستم جی پی اس، دوربینها و رادارها، طراحی آیندهنگرانهای برای ساخت اتوبوسهای نیمهخودران ارائه کرده است. این اتوبوسها قادرند راه خود را در طول مسیر بدون نیاز به راننده طی کنند. تنها کاری که قرار است راننده انجام دهد این است که از طریق ترمزگرفتن یا چرخش فرمان از ایجاد رخدادهای ناگهانی و پیشبینی نشده در طول مسیرخودداری کند. این اتوبوس برای نخستینبار مسافت 20کیلومتری داخل شهر را بهطور مستقل رانندگی کرده است. اتوبوس جدید مرسدس بنز با سرعت ۷۰ کیلومتر بر ساعت در خط ویژه اتوبوسهای تندروی اروپا تردد داشته و با توجه به ایستگاههای موجود و جریان ترافیکی توقفهایی هم داشته است. این اتوبوس زیبا موانع پیشرو، عابرین پیاده و گذرگاههای تونلی را تشخیص داده است و در مواقع ضروری توقف میکند. البته راننده بهعنوان یک شخص ناظر پشت فرمان حضور دارد و میتواند در مواقع ضروری دخالت کند. اتوبوسهای نسل بعد ترفند دیگری هم در آستین دارند. احتمالا تأثیرگذارترین ویژگیشان توانایی آنها در صحبتکردن با چراغهای راهنمایی است. این وسیله نقلیه امکان اتصال بدون سیم به مراکز تعیینشده جهت تبادل اطلاعات مورد نیاز از شرایط ترافیکی و وضعیت راهها را دارد تا با توجه به شرایط موجود، بهترین تصمیم را اتخاذ کند. سنسورها و دوربینهای نصبشده روی اتوبوس این توانایی را به آن میدهد که مسیرهای طیشده را ذخیره کند تا برای سفرهای بعدی از آنها استفاده شود. اتوبوس از طریق تبادل اطلاعات با چراغ راهنما قادر به پیشبینی زمان تغییر رنگ چراغهای راهنما در طول مسیر خواهد بود. بنابراین قادر است در مواقع ضروری به آرامی سرعت ماشین را کاهش یا افزایش دهد. همه این تکنولوژیها جهت ایجاد سرویس راحتتر و آرامش بیشتر برای مسافر و آرامش راننده بابت حجم کاری و استرس حین کارش طراحی شده است. هر چند این اتوبوس در مسیر 20کیلومتری با موفقیت تست شده است اما هنوز برای اینکه به تولید انبوه برسد نیازمند چند میلیون کیلومتر تست بیشتر است. مرسدس بنز در آینده اتوبوس برقی مجهز به پیل سوختی نیز تولید خواهد کرد تا زمان شارژ باتری را کاهش دهد. این شرکت تجربه بسیار خوبی در زمینه پیل سوختی دارد و مدتی پیش از نخستین خودروی هیبریدی پیل سوختی هیدروژنی-الکتریکی خود با نام GLC F-cell رونمایی کرد.
تاکسی هوایی کُرا
دربست، بدون ترافیک
تاکنون در طول زندگی چقدر در ترافیک نشسته و آرزو کردهاید که کاش شما میتوانستید بالای سر همه ماشینها پرواز کنید؟ «کرا» یک تاکسی الکتریکی پرنده است که میتواند جواب این سؤال باشد. تاکسی پرنده کرا بهصورت خودگردان خلبانی میشود، بهاینترتیب هر کسی قادر است بدون نیاز به آموزش پرواز از آن استفاده کند و نیاز به مجوز خلبانی ندارد. 12فن بالا برنده، کرا را از روی زمین بهصورت عمودی بالا میبرند و قدرت پیشرانه آن را فراهم میکنند. کرا پس از بلندشدن از زمین با استفاده از یک پروانه در عقب قادر است مثل هواپیما با سرعت 180کیلومتر بر ساعت پرواز کند. نتیجه این طراحی این است که کرا نیازی به باند فرودگاهی ندارد و میتواند از یک پارکینگ یا از سقف یک ساختمان خارج شود و دو مسافر خود را به مقصد برساند؛ البته تا وقتی که فاصله بین محل سوارشدن و مقصد 100کیلومتر باشد. شرکت کیتی هاوک که در کالیفرنیا در حال ساخت تاکسی هوایی کراست، اعلام کرده که مردم عادی میتوانند سفر را با این تاکسی هوایی رزرو کنند؛ همانطور که بلیت هواپیما را آنلاین رزرو کرده و میخرند. با این حال زمان دقیق استفاده از این تاکسی پرنده هنوز مشخص نیست. در حال حاضر این طرح با دو گروه بوئینگ و ایرنیوزیلند در حال بررسی و پیشرفت است. یکی از بزرگترین چالشهای ایده خودروهای هوایی، به عدمتعریف مسیرهای هوایی (مشابه با جادهها و اتوبانها) بازمیگردد که تجاریسازی این محصولات را با مشکل مواجه کرده است. هماکنون، علاوه بر کیتی هاوک شرکت اوبر و شرکت آلمانی «Volocopter» (با حمایت دایملر و اینتل) نیز بر پروژه توسعه و تجاریسازی تاکسیهای پروازی متمرکز هستند.