جای خالی بسکتبال کردستان در لیگ برتر
ویسی: عدم برنامهریزی، کمبود بودجه وکمکاری برخی از مسئولان قبلی مانع پیشرفت این رشته ورزشی در کردستان است
ژینا شریعتی | سنندج- خبرنگار:
کردستان از استانهایی است که علاقهمندان به بسکتبال زیادی دارد و تکستارهها و استعدادهای درخشانی در این رشته را میتوان در گوشه و کنار این استان و سطح کشور یافت، اما برای حرفهای شدن، ورزشکاران کردستانی این رشته به برنامهریزی طولانیمدت، تمرینات سخت و انگیزه بالایی نیاز دارند، نبود این عوامل باعث شده که فقط همان تکستارگان را در تیمها و باشگاههای حرفهای داشته باشیم.
«سیامک ویسی» (متولد سال 1357 سنندج)، مربی مطرح کردستانی و یکی از مدرسان فدراسیون است. ویسی در حال حاضر سرمربیگری تیم ملی بسکتبال جوانان 2020 کشورمان را بر عهده دارد. در ادامه گفتوگو همشهری را با این مربی خوشنامتیم ملی میخوانید.
از سابقه ورزشی خودتان برایمان بگویید.
از سال ۱۳۷۳ در تیم باشگاهی ساینا سنندج، بسکتبال را به شکل حرفهای شروع کردم ودر سال ۱۳۷۵ به عنوان بازیکن تیم ملی جوانان در بازیهای آسیایی شرکت کردم و در سال ۱۳۷۷ به قصد بازی در باشگاه فولاد مبارکه اصفهان از سنندج خارج شدم و تا سال ۱۳۸۰ در اصفهان مشغول به بازی بودم و بعد از آن در تهران در تیمهای صبا باتری و دانشگاه آزاد و مهرام بازی کردم. در تیمهای پگاه و شهرداری گرگان سابقه بازی دارم.
در سال ۱۳۸۹ بازی را کنار گذاشتم و وارد عرصه مربیگری شدم و سابقه مربیگری در تیمهای شهرداری سنندج و خلیج فارس بندر عباس و ایستک کردستان و آرارات تهران را دارم. در ردههای ملی نیز با تیم نوجوانان ایران در بازیهای آسیایی ۲۰۱۳ به عنوان مربی افتخار حضور داشتهام و در تیم ملی «ب» بزرگسالان در سال ۲۰۱۴ مربی بودم و در سال ۲۰۱۸ در بازیهای آسیایی جوانان مربی تیم ملی کشور بودم. اکنون نیز به عنوان سرمربی تیم جوانان ۲۰۲۲ مشغول به فعالیت هستم.
در حال حاضر مشغول به چه فعالیتی هستید؟
سرمربی تیم آرارات تهران هستم و با این تیم باشگاهی که از قدیمیترین باشگاههای ایران است، همکاری میکنم.
چرا ورزش بسکتبال را انتخاب کردید و آن را ادامه دادید؟
خواهر بزرگترم «ماریا ویسی» بسکتبال بازی میکرد و من و برادرم، سامان، با تشویقهای او وارد این عرصه شدیم. به نوعی خانوادهای بسکتبالی هستیم.
از عناوین و مقامهایتان بگویید.
بازیکن تیم صبا باتری تهران بودم که قهرمان باشگاههای کشور شدیم. با تیم فولاد مبارکه اصفهان نیز قهرمان لیگ کشور شدیم. چندین قهرمانی در باشگاههای تهران و نایبقهرمانی مسابقات بین دانشگاهی جهان را نیز در کارنامه دارم. به عنوان مربی، قهرمانی لیگ یک کشور را با تیم آرارات تهران، قهرمانی لیگ باشگاههای تهران و قهرمانی مسابقات غرب آسیا را با تیم جوانان ایران
تجربه کردم.
اگر به گذشته بازگردید، آیا باز هم همین راه را ادامه میدهید؟
بله؛ همین مسیر را ادامه میدهم و سعی میکنم که بهترین استفاده و نتایج را داشته باشم و نقاط ضعفم را جبران کنم.
نظرتان در مورد عملکرد هیات بسکتبال کردستان چیست؟
مدت کوتاهی است که هیات جدید بسکتبال کردستان فعال شده و کارهای خوبی در این مدت انجام داده است و امیدوارم که ادامه داشته باشد. متاسفانه فاصله بسکتبال ما با استانهای دیگر به دلیل عدم برنامهریزی مناسب و وجود مشکلات مالی خیلی زیاد شده و زمان زیادی برای جبران این مشکل نیاز است.
چه مشکلاتی سد راه پیشرفت بسکتبال کردستان است؟
عدم برنامهریزی، کمبود بودجه، کمکاری برخی از مسئولان قبلی مانع پیشرفت این رشته ورزشی در کردستان است. نکته آزاردهنده هم این است که تعدادی از اهالی بسکتبال حضور و وجود دیگری را قبول ندارند و خوشایندشان نیست.
مسئولان حاضر به این رشته جذاب ورزشی اهمیت میدهند؟
بله و حمایت و کارهای خوبی در این زمینه انجام شده است و من بسیار خوشحالم که این رشته ورزشی در استان رو به پیشرفت است.
چه عواملی به شما در این راه انگیزه داد؟
در زمان جوانی، خودِ جوان بودن برای ایجاد انگیزه کفایت میکند و زمینه فعالیت خانوادگی و در ادامه هم خانوادهام یعنی همسرم و دخترم بهترین بهانه من برای ادامه این ورزش بودهاند.
سال 98 تا امروز برای سیامک ویسی چگونه گذشته است؟
تاکنون سال خوبی بوده و در همه زمینهها چه بسکتبال و چه خانوادگى کارهاى خوبى انجام دادهام.
به عنوان یک مربی مطرح و با توجه به ظرفیت استان در زمینه بسکتبال چه راهکارهایی برای رشد بیشتر این رشته ورزشی پیشنهاد میکنید؟
برنامهریزی بلندمدت علمی و اصولی روز دنیا براى ردههاى پایه و صرف هزینه در این راه و بهروز نگه داشتن مربیان جوان و همچنین تامین مالى مربیانى که با تیمهاىپایه کار مىکنند، عوامل بسیار مهم و از نکات قابل توجه برای رشد بسکتبالاستان است.
چه برنامهای برای آینده خود دارید؟
تلاش و موفقیت با برنامهریزى منطقى و اهداف واقعبینانه در ارتباط با بسکتبال روز دنیا.