لیگ سر‌راهی

بهروز رسایلی

مسابقات لیگ نوزدهم از امروز به‌طور رسمی آغاز خواهد شد؛ آنچه می‌تواند عطش صدروزه هواداران تیفوسی فوتبال ایران را برطرف کند. اما در کمال شگفتی همه کارها طوری ترتیب داده شده که مردم استقبال هرچه کمتری از بازی‌ها داشته باشند. درحالی‌که مانور زیادی روی رفع مشکلات استادیوم‌ها برای لیگ نوزدهم داده می‌شد، حداقل ورزشگاه آزادی که میزبان مسابقه افتتاحیه بین پرسپولیس و پارس‌جنوبی جم است شرایط کاملا عجیبی دارد. طبقه دوم این ورزشگاه که اصلا آماده پذیرایی از تماشاگران نیست و طبقه اول هم وضعیت مجهولی دارد. دست‌کم تا لحظه تنظیم این مطلب، یعنی تا عصر دیروز، هنوز حتی مشخص نیست بلیت‌های ورود به ورزشگاه برای تماشای این بازی چطور قرار است به فروش برسد. سایت اینترنتی که معرفی نشده است، بلیت‌فروشی کاغذی هم که قدغن شده است. حالا گیریم یک بنده‌خدا بخواهد از شهرستان برای تماشای این بازی به تهران بیاید یا اصلا یکی از هواداران پارس‌جنوبی برای تشویق تیم خودش به تهران بیاید؛ خب تکلیف این بنده‌خدا چیست؟ یعنی آقایان از آن مسائل مربوط به فینال جام حذفی عبرت نگرفته‌اند؟ چرا شرایط در این فوتبال طوری است که انگار همه دست به‌دست هم داده‌اند تا مردم اشتیاق کمتری برای تماشای مسابقات داشته باشند؟
دامنه این موضوع به حوزه تلویزیون هم کشیده شده است. الان واقعا مشخص نیست ویژه‌برنامه فوتبالی شبکه 3 برای لیگ نوزدهم چیست؟ حتی کنداکتور شبکه برای روزهای بعد هم مشخص نیست. طبعا تلویزیون باید برای تولیداتش در این مواقع تبلیغ مفصل انجام بدهد، اما با توجه به اتفاقاتی که برای عادل فردوسی‌پور رخ داده، خود آقایان هم ترجیح می‌دهند برنامه‌شان را بی‌سروصدا روی آنتن ببرند. همه جای دنیا شبکه‌های تلویزیونی دنبال این هستند که با تبلیغ برنامه‌های جدید و جا انداختن زمان پخش آنها، بیشترین بیننده را داشته باشند، اما از آنجا که تلویزیون خودمختار ایران اساسا نیازی به مخاطب ندارد، وارد این حوزه هم نمی‌شود. بی‌سروصدا قرار است یک برنامه برای پر کردن جای خالی عادل ساخته شود؛ حالا چه اهمیتی دارد چند نفر آن را می‌بینند؟!