نخستین سنگر در نبرد با اعتیاد

محمد بلوری ـ روزنامه‌نگار پیشکسوت

وقتی صحبت از اعتیاد نوجوانان و اعتیاد درون خانواده‌ها می‌شود، درواقع پرده از روی واقعیتی برداشته شده که نشانگر ابعاد وحشت‌انگیز این پدیده است. خانواده کانون محبت است و از دیرباز به عنوان مهد شکل‌گیری اخلاق و ارزش‌های انسانی شناخته می‌شود؛ نقطه مرکزی مهرورزی، آنجا که کودک طعم مهر پدر و عشق مادر را می‌چشد. اگر قرار باشد پدری چیزی به فرزند بدهد توقع این است که بخشی از دسترنجش باشد.
بنابراین وقتی تحفه پدر به فرزندش مواد مخدر باشد باید دید، دیو سیاه افیون چه با دل‌ها و اندیشه‌ها می‌کند تا کسی تن به این جنایت دهد.
چگونه می‌توان تصور کرد، در خانه‌ای شعله چراغی چنان‌گیرانده شود که به جای گرما و روشنی، مصرف مواد مخدر را ممکن کند.
واقعیت این است که نوسان سن اعتیاد، قدعلم‌کردن محصولات افیونی با نام‌های مختلف و هدف گرفته‌شدن گروه‌های اجتماعی جدید،‌ نشان از این دارد که ما با مشکلی مواجهیم که زوایای پیدا و نهان فراوانی دارد.
صاحبنظران این عرصه هر روز بیشتر از روز قبل به این اطمینان می‌رسند که مبارزه اثربخشی با مواد مخدر و اعتیاد نیاز به استفاده توامان از تجارب گذشته و برداشت‌‌های جدید دارد. مواجهه علمی با این مشکل همواره نتایج موفقیت‌آمیزی داشته است.
بهترین روش مقابله با این مشکل تاریخی و اجتماعی ایمن‌سازی گروه‌‌های در خطر و آسیب‌پذیر از طریق آگاهی‌بخشی و اقدامات فرهنگی است. سد کردن راه نفوذ اعتیاد بهتر از این است که پس از آنکه خاکریزی به تصرف دشمن درآمد، درصدد بازپس‌گیری و پاکسازی آن برآییم. نخستین و مهم‌ترین سنگر جامعه نیز که مقاوم‌سازی آن ایمنی و امنیت همگانی را در پی دارد، خانواده است.