خدا را به طبلِ خدا کم زنید!

دکتر اسماعیل امینی | شاعر، طنز پرداز و مدرس دانشگاه:

خدا را به طبلِ خدا کم زنید

فزون می‌شود شورِ شیطانی‌ام

سید حسن حسینی

یک نفر مجموعه‌ای از شعرهایش را برایم آورده است تا نظرم را دربارۀ انتشار آنها بگویم. شعرها خیلی سست است و غلط‌های ابتدایی دارد. در تمام صفحات، غلط وزن و قافیه و حتی غلط‌های معنایی و املایی فراوان است.

می‌گویم: این سروده‌ها خیلی غلط دارد و قابل انتشار نیست. می‌گوید: اما من این شعرها را برای موضوعات مذهبی سروده‌ام. شما چطور دل‌تان می‌آید با شعر آیینی مخالفت کنید؟ با همین ترفندِ ساده، همه‌‌چیز تغییر می‌کند؛ حالا او آدم سهل‌انگاری نیست که با ناشی‌گری جملاتی را سرِهم کرده است و به سودای شاعری می‌خواهد کتاب چاپ کند؛ او اکنون شاعر آیینی است و قصد دارد برگ زرینی به تاریخ ادبیات بیفزاید. در این تغییرات، من هم معلم ادبیات و شاعر با تجربه‌ای نیستم که دربارۀ یک مجموعه شعر پر از غلط، نظر داده‌ام؛ من اکنون، فردی بی‌عاطفه و حتی سنگدل هستم که احتمالاً هیچ علاقه‌ای به شعر مذهبی ندارم و می‌خواهم مانع انتشار یک مجموعه شعر آیینی بشوم.

* * *

به اطراف خود بنگریم تا ببینیم با همین ترفندِ ساده، چه راحت معادلات به هم می‌ریزد و صحنه پردازی‌های شگفت، شکل می‌گیرد. خواننده‌ای تازه کار، جملاتی نابسامان و سست را سرهم کرده و مقداری جان و جانان و روح و روان به آن افزوده است. چون از او می‌پرسند که چرا ترانه‌ات معنای درست و حسابی ندارد؟ می‌گوید: اینها را برای خدا سروده‌ام. آیا شما به سروده‌هایی که برای خداست انتقادی دارید؟

* * *

کسانی مجموعه‌ای از روش‌های درمانی قدیم و جدید را به نامِ «طبابت اسلامی» مرسوم کرده‌اند ازجمله کارهایی مانند حجامت و زالو درمانی و نظایر آن. حالا متخصصانی که بخواهند ازاین روش‌ها انتقاد کنند، در واقع باید خود را در معرضِ اتهامِ مقابله با طبابت اسلامی قرار دهند. چنان که شاغلانِ طبابت اسلامی، دیگر نه از موضعِ طبیب متخصص و مسئول، بلکه از موضعِ مدافعانِ فرهنگ و دانشِ دینی حرف می‌زنند و طبعاً خود را فراتر از انتقاد و سنجش عملکرد و پاسخگویی می‌پندارند.