نگاه
نبود تنوع شغل و خدمات در سرعین
مینا حسین‌پور | سرعین - فعال اجتماعی:
نبود تنوع شغلی در سرعین به عنوان شهری متنوع از منابع گردشگری، موضوعی مورد بحث بوده و است. به نظر می‌رسد در این شهر، یک شغل خاص در یک زمان معین به نوعی «مُد» می‌شد و اکثریت به آن روی می‌آوردند. اگر در دهه ۴۰ و ۵۰ ویلاسازی و اتاق‌های ردیفی و چلوکبابی و در دهه ۶۰ خرید مینی‌بوس و اتوبوس روی بورس بوده است، دهه ۷۰ و ۸۰ سال‌های استقبال از مهمان‌پذیری و آش‌فروشی و هتل‌داری بوده و دهه ۹۰ نیز آب‌درمانی‌سازی، عسل‌فروشی و مشاوره املاک بیش از هر شغل دیگری با اقبال سرعینی‌ها مواجه شده‌اند.
این روزها اگر گذرتان به خیابان‌های قسمت تجاری شهر بیفتد، با کمی دقت خواهید دید که اکثر مغازه‌ها هنوز هم تقریباً یک در میان آش‌فروشی، عسل‌فروشی و حوله و مایوفروشی است. این موضوع در بازارهای موقت و دائمی هم به چشم می‌خورد. آیا وقتش نرسیده کمی نوآوری به خرج دهیم؟
سرعین برای پیشرفت، خلاقیت شغلی می‌طلبد و برای جذب گردشگران جدید باید به فکر مشاغل و امکانات جدید باشیم. پارک آبی، کافی‌شاپ، شهر بازی، هتل پنج‌ستاره، رستوران لوکس و کارگاه بسته‌بندی گیاهان دارویی پیشنهادهایی هستند که می‌توان روی آن فکر کرد و البته سرمایه‌گذاران خلاق می‌توانند گزینه‌های بهتری هم در ذهن داشته باشند؛ اگر بپذیریم زمان تغییر رسیده است.