مهمترین پاتوقهای خرید و فروش موادمخدر در تهران کداماند؟
از پارک قیطریه تا دور میدان آزادی
در پاتوقهای موادمخدر تا معرف نداشته باشی چیزی دستات را نمیگیرد و هرقدر هم که پول پیشنهاد بدهی ساقیها زیر بار نمیروند
آوین آزادی
هیچ مانع و ترس و واهمهای وجود ندارد. پاتوقها همیشه پاتوق میمانند. تپههای سنگی محله رضویه، میدان آزادی، کوچه پسکوچههای عودلاجان و حتی دروازه غاری که نامش را پارک هرندی گذاشتهاند مراکز ثابت فروش موادمخدر در تهران هستند. پاتوقهای پاشا و عبدی در بزرگراه چمران، محمدشاه در ولنجک، اسلامآباد در نیایش، حسین لره در پل مدیریت، عبدالله ژیگول در یادگار امام(ره) و اطراف پارک قیطریه سالهاست که محل دیدار ساقیها با معتادان است. میدان امام حسین و میدان شوش هم از آن پاتوقهای بیبروبرگرد خردهفروشهای تهرانی هستند. مواد خریدن آداب و رسوم خودش را دارد. یک افسر بازنشسته آگاهی به همشهری میگوید: «در پاتوقهای معروف موادمخدر تا معرف نداشته باشی چیزی دستات را نمیگیرد. هرقدر هم که پول بالاتری پیشنهاد بدهی عموما ساقیها زیر بار نمیروند؛ چرا که ممکن است تو خواسته یا ناخواسته برای همیشه نان آنها را آجر کنی».
بررسیهای همشهری نشان میدهد که این روزها، خرید و فروش موادمخدر هم به فضای مجازی کشیده شده. ساقیها و مصرفکنندهها با یکدیگر از طریق کانالهایی ویژه در ارتباط هستند و مبادلاتشان در این فضا کدگذاری شده است. سرهنگ حسین رمضانی، معاون حقوقی پلیس فتا در اینباره میگوید: «متأسفانه هماکنون در حوزه موادمخدر به وسیله فضای مجازی دارکنتهایی بهوجود آمده است که پیشتر در کشورهای دیگر مشهود بود و در ایران وجود نداشت؛ دارکنتهایی که عموما به جابهجایی موادی مثل شیشه و گل اختصاص داده میشوند و چندان برای مخدرهای سنتیتر بهکار نمیروند».
مخدر بالا، مخدر پایین
محله با محله فرق دارد اما اگر معتاد نباشی یک گرم جنس هم در هیچ محلهای به دستات نمیرسد. بررسیها نشان میدهد که پیش از انجام معامله حضوری، ساقی و مشتری با هم شرایطی را پای تلفن بررسی میکنند و در محل و با رقم خاصی با یکدیگر قرار میگذارند. یکی از قلقهای مهم برای خرید و فروش، رُند بودن وزن مواد و قیمت آن است. عموما وقتی برای جابهجایی پول خرد وجود ندارد.
قیمت موادمخدر در مناطقی مثل پارک قیطریه بسیار بیشتر از دور میدان آزادی است. جنس مواد هم در نقاط مختلف تهران متفاوت است. بررسیها نشان میدهد که اطراف پارک قیطریه بیشتر مبادلات حول خرید و فروش گل میچرخد و این در حالی است که جنس محبوب مشتریان پارک هرندی هروئین است. در پارک و میدان شوش هم عموما تریاک به فروش میرسد.
پاتوقهایی که پاکسازی نمیشوند
تقریبا پاکسازی هیچ محلهای موفق نبوده است. همین چند وقت پیش پلیس برای پاکسازی و جمعآوری معتادان محله فرحزاد عملیات گستردهای انجام داد اما مردم محل 24ساعت بعد خبر از حضور دوباره بازماندگان دادند. درباره دروازه غار هم ماجرا همین است. اصلا جمعآوری روزانه معتادان دروازه غار دیگر برای پلیس پایتخت عادت شده است. تعدادی از معتادان این محله گفتهاند در بسیاری از مواقع در کمتر از ۲۴ ساعت از کلانتری، گرمخانهها یا کمپ شفق آزاد شده و دوباره به پاتوقهای خود بازمیگردند. بهنظر میرسد برای معتادان جابهجایی مکان و عادت کردن به محیطهای تازه سخت است. نظارت کافی در این حوزه وجود ندارد و این عدمنظارت در حالی رخ میدهد که جمعآوری افراد پاتوق باید به شکلی باشد که آنها فرصت بازگشت یا عزیمت به پاتوق دیگری را نداشته باشند. یکی دیگر از علتهای پاک نشدن مناطق، لو نرفتن آنهاست. سالهاست اهالی شهرک رضویه در جنوبیترین نقطه شهر تهران با معتادان زندگی میکنند اما تقریبا هیچکس جرأت لو دادن آنها را ندارد. اهالی شهرک رضویه در حاشیه بزرگراه امامرضا میگویند که معتادان این محل شمشیر و قمه و تفنگ دارند و وقت و بیوقت برای دزدی سراغ خانههای آنها میروند.
شناسایی 70ساقی مجازی
فروش مواد در شبکههای اجتماعی و فضاهای مجازی تقریبا غیرقابل انکار است. سرهنگ حبیبالله رجبلی رئیس پلیس فتای استان فارس در دیماه سال گذشته گفت: «امروزه خرید و فروش موادمخدر از دنیای واقعی به فضای مجازی کشیده شده است و برخی از شبکههای اجتماعی موبایل پایه، به بازاری برای فروش موادمخدر مبدل شده و مجرمان در این صفحات ضمن ادعای فروش و تبلیغ، تسهیلاتی همچون تحویل در محل را نیز به مشتریان خود وعده میدهند». فروردینماه امسال هم سردار مسعود زاهدیان رئیس پلیس مبارزه با موادمخدر ناجا در نشستی خبری اذعان کرد که بالغ بر ۷۰سایت و کانال شناسایی و رصد شدهاند که برخی از این افراد توسط دستگاه قضایی مورد پیگرد قانونی قرار گرفتهاند و برخی دیگر نیز توصیه و ارشاد شدهاند.