«ریمدان» بدون زیرساخت

سید امیرحسین عظیمی
زاهدان - خبرنگار

 ایران و پاکستان 5 سال پیش در اردیبهشت 93 توافق کردند میزان مبادله‌های تجاری خود را تا 5 میلیارد دلار بالا ببرند. این افزایش مبادله‌های تجاری در واقع راهی برای توسعه، و به گواه تحلیلگران، بهانه‌ای برای امن کردن مرز بوده است. مرز 900 کیلومتری ایران و پاکستان یکی از ناپایدارترین مرزهای ایران به‌حساب می‌آید. تقویت بازارچه‌های مرزی در توافق 5 سال پیش ایران و پاکستان بارها تاکید و تایید شد تا راهی برای امن کردن مرز و تبدیل آن از تهدید به فرصت شود. علاوه بر آن، پاکستان چشم به نفت، مواد فراوری‌شده معدنی و محصولات پتروشیمی ایران دارد و خواهان واردات این محصولات است و در مقابل، ایران هم در شرایط فعلی به‌شدت به دام تولیدی پاکستان نیازمند است. با این همه، بازارچه مرزی ریمدان‏ یا گذرگاه رسمی ایران و پاکستان هنوز زیرساخت‌های کافی ندارد.
یکی از تجار بازارچه ریمدان به همشهری می‌گوید: بعد از گذشت 4 سال همچنان نماینده نهادهایی که کار صادرات و واردات را انجام می‌دهند در ریمدان مستقر نیستند. تجار ایران به‌دلیل نزدیکی ریمدان به مراکز تجاری پاکستان به‌شدت علاقه‌مند به واردات مرکبات به‌ویژه انبه از این کشورند، اما به‌دلیل مستقر نبودن نماینده حفظ نباتات نمی‌توانیم مرکبات وارد کنیم.  انور هوت می‌افزاید: مرکبات وارداتی ایران از پاکستان از مرز پیشین وارد می‌شود و به ‌دلیل فاصله زیادتر پیشین، نسبت به ریمدان، از مراکز تجاری پاکستان، موجب بالارفتن چند برابری قیمت برای مصرف‌کننده می‌شود.این تاجر ادامه می‌دهد: زیرساخت‌های دیگر بازارچه نیز تعریفی ندارد. با وجود آن‌که با پیگیری تجار برق بازارچه وصل شده است، اما شاهد سوختن پی‌در‌پی ترانس و قطع برق بازارچه برای ساعت‌ها و روزها هستیم. علاوه ‌بر آن، بازارچه هنوز شبکه آب، پایانه باری و مسافری و حتی محوطه‎سازی مناسب ندارد.
مدیر بازارچه مرزی ریمدان هم در این باره به همشهری می‌گوید: این بازارچه از سال 87 در هیات دولت تصویب شده و شروع به‌کار کرده، اما پس از توافق ایران و پاکستان، در سال 95 مورد تایید پاکستان قرار گرفته و بازارچه بین‌المللی رسمی شده است. عبدالسلیم هوت با بیان این‌که در سال‌های اولیه فقط واردات دام از پاکستان به ریمدان صورت می‌گرفت، می‌افزاید: صرفه اقتصادی ریمدان نسبت به بازارچه‌های دیگر مربوط به فاصله کوتاه آن با مراکز تجاری پاکستان و پایین آمدن هزینه‌های حمل ‌و ‌نقل برای تجار است و تاجران به همین دلیل ترجیح می‌دهند کار صادرات و واردات را از این مرز انجام دهند. با وجود این، زیرساخت‌های طرف ایران مناسب و کافی نیست. بازارچه ریمدان، 4 سال پس از بین‌المللی شدن، همچنان با کمبود زیرساخت‌های اولیه‌ مانند شبکه آب و برق و جاده‌های دسترسی روبه‌روست.
وی ادامه می‌دهد: در سال 97 از این بازارچه، علی‌رغم تمایل تجار دو طرف به واردات دام، به‌دلیل مشکلاتی که دولت پاکستان داشت واردات نداشتیم و صرفا تبادلات بازارچه صادرات و در حدود نیم میلیارد تومان بوده است.