این داستان ادامه دارد

شاید کمتر کسی فکر می‌کرد با توجه به ترکیب گروه ایران، علیرضا بیرانوند یکی از ستارگان کلیدی تیم کشورمان در مرحله گروهی لقب بگیرد، اما بیرو با وجود اینکه در طول هر سه بازی کم‌کار بود، در بزنگاه‌ها کیفیت بالای خودش را نشان داد. در نیمه‌دوم دیدار با ویتنام علیرضا یک تک‌به‌تک کامل را از مهاجم حریف گرفت و این صحنه در لحظه‌ای اتفاق افتاد که بازی یک بر صفر به سود ایران بود. اگر ویتنام در آن شرایط به گل مساوی می‌رسید، واقعا تضمینی نبود که ما دوباره از آنها جلو بیفتیم. اواخر بازی با عراق هم که آن سیو عالی را از بیرانوند دیدیم و رسما به‌خاطر هنر دست او به‌عنوان صدرنشین بالا رفتیم. ظاهرا علیرضا به‌طور کامل روزهای پرنوسان گذشته را کنار گذاشته و در باشگاه و تیم ملی به یک بلوغ حرفه‌ای دست یافته؛ چه چیزی بهتر از این؟