روحانی قصهگو
گفتوگو با حجتالاسلام آذری نژاد که در روستاهای محروم کهگیلویه و بویراحمد با قصهگویی مفاهیم زندگی را به کودکان میآموزد
زهرا خلجی| خبرنگار:
روحانی است و فارغ التحصیل عرفان و تصوف از حوزه علمیه قم، اما مدتی است که از همه آموزههای دینی که در حوزه آموخته، جهادیترینشان را برگزیده و با خود به شهرش دهدشت برده است. صحبت از حجتالاسلام «اسماعیل آذری نژاد» است که چند سالی است در روستاهای محروم دهدشت برای تعالی کودکان محروم تلاش میکند.
وی مدتهاست سعی میکند با قصهگویی و کتابخوانی برای کودکان محروم جریان سیال زندگی را در روح آنها زنده نگهدارد مهمترین هدفش نیز انتقال دانش و آگاهی است در جایی که به دلیل نبود امکانات کافی اغلب کودکان از آنچه در جهان پیرامونشان میگذرد، بیخبرند. البته قصهگویی تنها یکی از کارهایی است که آذری نژاد برای این کودکان تدارک دیده است، طرح بانشاطسازی و تجهیز مدارس، توزیع صبحانه و ارسال کتاب به سایر استانها نیز از دیگر کارهایی است که وی برای رشد فکری، فرهنگی و جسمی کودکان سرزمینش انجام میدهد. تجلیل از وی در اختتامیه بیست و یکمین جشنواره بین المللی قصهگویی کانون پرورش فکری بهانهای شد تا در گفت و گویی بیشتر و جزئیتر از امور نیکوکارانه او آگاه شویم.
چه شد که روستاهای کهگیلویه و بویراحمد را برای قصهگویی و کتابخوانی انتخاب کردید؟
من در قم زندگی میکردم و به دلایلی به دهدشت آمدم. ضمن آنکه خودم هم زاده همین شهرستان هستم و به این منطقه عرق دارم.
منشا علاقهتان به کتابخوانی و قصهگویی برای کودکان روستاهای محروم چه بود؟
از آنجایی که کودکان بهخصوص کودکان روستاهای محروم نیاز به دانش و آگاهی دارند به نظرم آمد که بهترین راه برای انتقال دانایی و آگاهی کتاب است. برای همین شروع کردم به قصهگویی و کتاب خواندن برای آنها.
گویا کار خود را به یک شعار هم مزین کردید؟
بله، شعار ما « قصه، توپ و رنگ» است. وقتی بچهها جمع میشوند، در کنار قصه و کتابخوانی برایشان اسباببازیهای مختلف هم میآورم و با آنها بازی میکنم.
قطعا هدف خاصی را دنبال میکنید.
بله، هدف من رشد فکری بچههاست. اساسیترین عامل محرومیت، نبود تفکر و خلاقیت است و من دقیقا برای پرورش فکر و تواناییهای این کودکان محروم است که برایشان کتاب میخوانم. در سایر روستاهای استان هم جوانی را فرستادهایم که با دریافت حقوق ماهیانه ناچیزی برای بچهها کتاب میخواند. امیدوارم شرایطی فراهم شود که بتوانم در سایر استانها هم این روال را دنبال کنم.
برنامهتان برای آینده چیست؟
توسعه واحدهای کتابخانه سیار یکی از برنامههاست. امیدوارم کتابخانههای سیار دوهفته یکبار در تمام روستاهای استان بیایند تا هم برای بچهها کتاب بخوانند و هم به آنها کتاب هدیه کنند. همچنین امیدوارم بتوانم مهدکودکها را به قصهخوانی برای کودکان ترغیب کنم.
در مسیر رسالتی که دارید، ازسوی نهادهای دولتی و یا خصوصی به شما کمکی شده است؟
خیر، معمولا معلمهای مدارس روستایی و خانوادههایی که بضاعت مالی دارند و از کار من باخبر هستند برای خرید اسباببازی یا کتاب به من کمک میکنند. البته در بیشتر موارد کمک مالی از بنده است و نیروهای مردمی امور را پیگیری میکنند.
برای مدارس روستایی محروم چه کارهایی انجام دادهاید؟
متاسفانه در مدارس روستایی عدالت آموزشی رعایت نمیشود، قصدم این است که در حد توانم این مدارس روستایی را توسعه بدهم. این کار را ابتدا از رنگآمیزی مدارس آغاز کردهام.
رنگآمیزی مدارس باعث ایجاد نشاط میشود که این مورد با شناسایی مدارس بیشتر همچنان ادامه خواهد داشت. همچنین خرید لوازم کمک آموزشی از دیگر اموری است که به کمک مردم و معلمان مدارس تاکنون انجام شده و بعد از این نیز ادامه خواهد داشت. ضمن اینکه 4 مدرسه راهنمایی را به کارگاه حرفه و فن مجهز کردیم تا بچهها بیشتر با حضور در این کارگاهها مهارت بیاموزند و با هنرهای دستی و کارهای فنی و حرفهای آشنا شوند. البته اگر اعتبار لازم را برای خرید کامپیوتر داشته باشیم، خوشحال میشوم که در زمینه فناوری هم آموزش ببینند.
درباره توزیع صبحانه بین کودکان بگویید.
فعلا در هفته 2 وعده صبحانه برای کودکان روستاهای استان توزیع میشود که بیش از 2هزار نفر را شامل میشود. اگر امکانات مادی و معنوی مهیا باشد با شناسایی کودکان دچار سو تغذیه در استانهای دیگر نیز این طرح را ادامه خواهید داد.
شما در جشنواره قصهگویی کانون پرورش فکری که اختتامیه آن شب یلدا برگزار شد تقدیر شدید، از حال و هوای این جشن بگویید.
بله، دوستان در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مرکز به بنده لطف داشتند و از من به دلیل قصهگویی برای کودکان محروم روستایی استانم تجلیل کردند که این نشاندهنده توجه آنها به این مقوله است و از این حمایت معنوی سپاسگزارم.