• سه شنبه 18 اردیبهشت 1403
  • الثُّلاثَاء 28 شوال 1445
  • 2024 May 07
دو شنبه 10 دی 1397
کد مطلب : 42905
+
-

«آیکا» برای اسکار می‌جنگد

«آیکا» برای اسکار می‌جنگد

آرش نهاوندی/مترجم

«آیکا» محصول مشترک کشورهای قزاقستان، روسیه، آلمان، لهستان، قزاقستان و چین توسط «سرگئی دورتسیوف» کارگردان قزاق ساخته و از قزاقستان نامزد حضور در بخش بهترین فیلم‌های خارجی مراسم اسکار2019 شده است. در سال2009  نیز فیلم «تولپن» ساخته دیگر «سرگئی دورتسیوف» نامزد حضور در بخش بهترین فیلم‌های خارجی اسکار شده بود.
فیلم آیکا در سال2018 نیز برای رقابت بر سر نخل طلا در جشنواره فیلم کن حضور یافته بود. «سامال یلسیامووا» بازیگر فیلم «آیکا» در این جشنواره جایزه بهترین بازیگر زن را دریافت کرد. «آیکا» در 2018 جایزه بزرگ جشنواره فیلمکس توکیو را نیز از آن خود کرد. فیلم «آیکا» داستان زنی مهاجر در مسکو را روایت می‌کند که به سختی در حال تلاش برای بقا در شرایطی نابرابر و بسیار دشوار و خطرناک است. آیکا به‌تازگی فرزندی به دنیا آورده که قادر به نگهداری و بزرگ کردن وی نیست. او کاری ندارد، بدهی‌های زیادی دارد، اتاق شخصی برای خود ندارد اما راهی برای جلوگیری از غرایز طبیعی وی وجود ندارد.
کارگردان «آیکا» اما پس از ساخت این فیلم گفت‌وگویی با «سینوروپا» انجام داده و در آن پیرامون موضوع فیلم و آنچه می‌خواسته در این فیلم به مخاطب نشان دهد، صحبت کرده است.
سرگئی دورتسیوف درباره «آیکا» می‌گوید: در سکانس‌های اولیه فیلم قصد داشتم این مسئله را نشان دهم که چه تغییرات جسمانی و ذهنی در یک مادر پس از تولد فرزند خود ایجاد می‌شود و چقدر 7 تا 8 روز پس از زایمان روزهای دشواری برای یک مادر است و به‌ویژه برای آیکا قهرمان داستان ما که با دشواری‌های بسیاری روبه‌روست. من درصدد بودم نشان دهم که چه تغییراتی تا زمانی که این مادر تصمیم می‌گیرد به نوزاد شیر دهد در وی ایجاد می‌شود. شما نمی‌توانید در این فیلم به معانی دیگری غیر از رنج اشاره کنید و آنها را در قالب تصویر به نمایش درآورید. شما در این فیلم تنها رنج این زن را می‌بینید. خیلی برایم سخت بود که در این فیلم رنج یک زن را به تصویر بکشم.
او در توضیح دلیل انتخاب فضاهای یک کلانشهر بزرگ به‌عنوان لوکیشین محل رخ دادن بیشتر اتفاقات فیلم می‌گوید: من یک کلانشهر را انتخاب کردم تا نشان دهم مردم در مناطق بزرگ شهری نسبت به آنچه برای دیگر همنوعان خود رخ می‌دهد، بی‌تفاوت هستند. درست است که همانگونه که در صحنه قطار زیرزمینی نیز آن را نشان دادم، مردم به‌صورت فیزیکی در فضاهایی به هم نزدیک می‌شوند اما درواقع ذهن آنها از هم دور است و از نظر عاطفی کیلومترها با هم فاصله دارند. درواقع مردم در شهرهای بزرگ با یکدیگر ارتباط اجتماعی برقرار نمی‌کنند و در نتیجه وضعیت شما نیز برای آنها مهم نیست.
منبع: سینوروپا

 

این خبر را به اشتراک بگذارید
در همینه زمینه :