اسپینوزا، فیلسوف مشهور هلندی است. وی یکی از بزرگترین خردگرایان و جبرگرایان فلسفه قرن هفدهم و زمینهساز ظهور نقد مذهبی و همچنین عصر روشنگری در قرن هجدهم بهشمار میرود.فیلیپو دللوکزه، مدرس حوزه تاریخ تفکر سیاسی در دانشگاه برونل لندن، همکار ارشد تحقیقاتی دانشگاه ژوهانسبورگ و دارای کرسی در کالج بینالمللی فلسفه در پاریس است. وی بیآنکه مدعی شناخت و معرفی «ماکیاولی واقعی» یا «اسپینوزای حقیقی» باشد، با برقراری محور ماکیاولی - اسپینوزا، رسالت رستگار ساختن ماکیاولی از دل این آشفتهبازار هرمنوتیکی و رها ساختن اسپینوزا از چنان نگاه یکسویه و فروکاستگرایانهای را بر دوش گرفته است و با تحلیل مشروح متون این دو متفکر، خطی از مضامین و براهین مشترک را ترسیم میکند که میتواند در شناخت بهتر آرا و نظرات ماکیاولی و اسپینوزا کمک بسیاری عرضه دارد. رئالیسم، تعارض و انبوه خلق، 3مضمونیاند که از طریق آنها میتوان به نحو کاملا مؤثری به بررسی اهمیت و معنای مواجهه این دو نظام فلسفی و سیاسی یعنی ماکیاولی و اسپینوزا همت گماشت. ماکیاولی و اسپینوزا تأملاتی اصیل و بدیع را درباره این مفاهیم نظری بنیادین طرحریزی کردند که دل لوکزه در این کتاب به آنها پرداخته است. کتاب «مواجهه ماکیاولی و اسپینوزا؛ تعارض، قدرت و انبوه خلق» نوشته فیلیپو دللوکزه با ترجمه فؤاد حبیبی و امین کریمی از سوی انتشارات ققنوس منتشر شده است.
مواجهه ماکیاولی و اسپینوزا
در همینه زمینه :