پیوند خط با خلقیات مردم

عباس کوچری/ خوشنویس و مدرس خطاطی
خوشنویسی یکی از مردمی‌ترین هنرهای رایج است. یکی از شاخصه‌های هنرهای ایرانی پیوند آنها با مردم و زندگی آنهاست و در این میان خطاطی در طول قرن‌ها با سلیقه و خلقیات ایرانی عجین شده است. مرحوم علی حاتمی با پرداختن به شخصیت رضا خوشنویس با بازی استاد جمشید مشایخی در سریال فاخر هزاردستان به این پیوند عینیت بخشید.

رضا تفنگچی که در نیمه‌ نخست عمر سر در پی شکار گذاشته بود با اقراری تلخ که، «آهو به دشت نماند از گزند من» انگشت از ماشه تفنگ کشید و بر کمر قلم حلقه کرد تا پا به ساحت زیبایی گذارد و دست بر شانه هنر نهد.

این روزها عرصه خوشنویسی عرصه بیم و امید است. مردمان کم‌حوصله روزگار ما کمتر بر آنند تا مراحل مختلف خوشنویسی با قلم را که طی سال‌ها طول می‌کشد، تاب آورند و دریغ که این عاملی شده است برای بی‌رونقی کلاس‌های خطاطی با قلم.

اما به خاطر همین پیوند با مردم، خوشنویسی هنوز هم دوستداران و هنرجویان فراوان دارد. البته بیشتر آنها ترجیح می‌دهند خوشنویسی با خودکار را که 2 دوره کوتاه مبتدی و تکمیلی دارد، طی کنند و در فضای مجازی با گذاشتن تصویر نوشته‌هایشان سری در میان سرها درآورند.

به هر روی گرچه این نوع خطاطی مانند خوشنویسی با قلم هنرمندانه نیست و از حیث هنری به آن نمی‌رسد، باز برای ما غنیمت است تا با مخاطبان خوشنویسی حشر و نشر داشته باشیم.هنرمندان این عرصه بیشتر دوست دارند که آموزنده خوشنویسی با قلم باشند که از همان ابتدای مرکب‌برداری با قلم آن، آمیخته با مهارت و هنر است و دریایی ژرف است و پرگوهر و همواره آرزو دارند تا با فرهنگسازی و اطلاع‌رسانی و برپایی نمایشگاه‌های غنی و پربار این هنر روز به روز اعتلا یابد و بر مخاطبانش افزوده شود، استعدادهای جوان شکوفا شوند و قدم در راه رفتگان و بزرگان بگذارند.