حمیدرضا گرشاسبی بهتازگی اعلام کرده که بخشی از هزینههای جاری پرسپولیس، توسط یک فرد «خیّر» تأمین شده و اگر این اتفاق رخ نمیداد، باشگاه ناچار بود با بنبست کامل مالی دست و پنجه نرم کند. اینکه چرا تیم پرطرفداری مثل پرسپولیس در گذر زمان و در سایه مدیریت وزارت ورزش به جایی رسید که حالا برای ادارهاش نیاز به «جشن نیکوکاری» باشد، سؤالبرانگیز بهنظر میرسد اما سؤال مهمتر درباره هویت فاشنشده خیّری است که میگویند قرمزها را از این وضعیت نجات داده است. مشکلات مالی پرسپولیس، انکارنشدنی هستند.
قهرمانی 2فصل گذشته لیگ برتر و قرارگرفتن در میان 4تیم نهایی لیگ قهرمانان آسیا در 2سال متوالی، نشان از موفقیت باشگاه دارند اما در ایران اساسا قرار نیست چنین «موفقیتهایی» به درآمدزاییهای کلان منجر شود. در این شرایط، طبیعتا هر قدمی برای کمرنگترشدن نگرانیهای مالی باشگاه، باید برای هواداران پرسپولیس خوشایند باشد اما حقیقت آن است که آنها خاطره چندان خوبی از کمک افراد خیّر ندارند؛ افرادی که به بهانه عشق و علاقه دوران کودکی به پرسپولیس نزدیک شدند اما همیشه توی جیبهایشان «فاکتور» و البته «ضبط صوت» داشتند!
اگر پرسپولیس یک باشگاه خصوصی بود، مالکان آن میتوانستند به صلاحدید خودشان هزینههای لازم برای اداره تیم را از هر کانالی تأمین کنند. در باشگاه «دولتی» پرسپولیس اما سرمایهای که توسط یک مدیر جذب شده، ممکن است برای مدیران بعد از او دردسرساز باشد. پرسپولیس با چنین اتفاقی غریبه نیست. بهطور معمول بعد از عوضشدن مدیرعاملهای باشگاه، دوستان مدیرِ سابق به سرعت بهدنبال پسگرفتن «قرض»هایشان از مدیر جدید تیم میروند و همین موضوع یک چالش بزرگ در آغاز کار هر مدیرعاملی محسوب میشود. انتظار میرود گرشاسبی برای روشنترشدن ماجرا، هر چه زودتر هویت این فرد «خیّر» را فاش کند تا هواداران نیز او را بهتر بشناسند. ناشناختهبودن این فرد، بهخودیخود نگرانکننده بهنظر میرسد.
او کیست و با چه نیتی به پرسپولیس کمک کرده است؟ مبلغ پرداختی از سوی او به باشگاه، چقدر بوده است؟ آیا قرار است این مبلغ در آینده به او بازگردانده شود؟ اگر مدیران باشگاه مبلغ سنگینی از این فرد خیّر دریافت کردهاند، چرا برانکو ایوانکوویچ به گفته مدیرعامل باشگاه در 5ماه گذشته حقوق نگرفته و بازیکنان این تیم نیز از وضعیت حقوق دریافتیشان بهشدت ناراضی هستند؟
نزدیکشدن افراد ثروتمند به پرسپولیس، معمولا بیشتر از آنکه به نفع باشگاه تمام شود، به سود خود این افراد بوده است. آنها به واسطه نام باشگاه، به «شهرت» میرسند و با کمک این شهرت، در بازار برای خودشان «اعتبار» میخرند. این چهرهها حتی با وجود بدهیهای سنگین بانکی، برای مدتی به کمک ملاقات با مربیان و بازیکنان باشگاه پرسپولیس بهعنوان افرادی معتبر در حوزه تجارت شناخته شدهاند و از همین طریق توانستهاند وامها و مزایای دولتی بیشتری دریافت کنند. رسیدن به لقب «عابربانک» و محبوبشدن در شبکههای اجتماعی، بهترین حصارهای ممکن برای پنهانکردن بدهیهای بزرگ و فرار از دست قانون هستند. این فرار اما قرار نیست تا ابد ادامه پیدا کند و عابربانکها نیز بالاخره با قانون روبهرو خواهند شد.
شاید خیّر جدید پرسپولیس از قماش حسین هدایتی نباشد اما پیبردن به انگیزه این فرد ناشناس، کار چندان سادهای بهنظر نمیرسد. مخفیماندن نام او در شرایط فعلی، نشان میدهد که این فرد بهدنبال شهرت نیست اما او در ازای کمکش به باشگاه، چه خواستهای از مدیران پرسپولیس دارد؟ البته که اداره پرسپولیس با وجود مشکلات پردامنه مالی، دشواریهای خاص خودش را خواهد داشت اما گرشاسبی و سایر مدیران باشگاه، به هیچ قیمتی نباید آینده باشگاه را با هدف فراهمآوردن منابع مالی برای این فصل، به خطر بیندازند.
داستان ترسناک دوکلمهای!
چرا باید نگران عبارت «خیّر پرسپولیسی» باشیم؟
در همینه زمینه :