بعد از افشای پیشنهاد یک شرکت سوئیسی برای برگزاری 2 بازی دوستانه بین ایران با کلمبیا و آرژانتین، خیلی‌ها از فدراسیون انتقاد کردند که چرا موضوع را پشت گوش انداخته است. نهایتا هم حمیرا اسدی، رئیس کمیته بین‌الملل با اکراه به ماجرا ورود و ده‌جور سؤال ردیف کرد؛ اینکه باید ببینیم شرکت سوئیسی توانایی انجام این بازی‌ها را دارد یا نه، ویزا می‌دهند یا نه، موضوع امنیتی هست یا نه و اصلا برای تیم ملی فایده فنی دارد یا نه... یعنی دوستان هر کاری از دست‌شان بر‌می‌آید، انجام می‌دهند تا به امید خدا این پیشنهاد هم کنسل شود و باز هم برویم با تیم امید ازبکستان بازی کنیم! اصلا گیریم که در این پرونده حق با فدراسیون باشد، اما آیا بازی با امثال کرواسی و شیلی هم که قبلا لغو شد، مسئله امنیتی داشت؟ نه دوستان؛ مشکل از جای دیگری است.
قبلی‌ها هم «امنیتی» بودند؟
در همینه زمینه :
