چند کلمه از دل بازار

محسن مهدیان؛  مدیرمسئول

این‌روزها بخش‌هایی از بازار تهران صدای اعتراضش بلند شده است؛ صدایی که اگر درست شنیده شود، نه تهدید است و نه دشمنی.

اول
حق دارند. اقتصاد حال و روز خوشی ندارد، اما درد فقط گرانی نیست؛ درد بزرگ‌تر، سکوت است. درد توضیح‌ندادن است. راه‌حل‌نگفتن است. دفاع‌نکردن از تصمیم‌هاست. بی‌تصمیمی است. بی‌تکلیفی، از هر گرانی سوزان‌تر است.
وقتی قیمت‌ها می‌دوند و مسئولان نمی‌دوند، دل مردم جا می‌ماند. این حق باید دیده شود؛ باید به رسمیت شناخته شود.
این همان بازاری است که در بزنگاه‌های تاریخ، همیشه جلوتر از همه ایستاده است.

دوم
اعتراض بازار را نباید با هیاهوی اقلیتی ساختارشکن یکی دانست. جماعتی که همیشه جلودار دفاع از خاک و نظام بوده‌اند، شعار ارتجاعی نمی‌دهند.
کسی اگر ذره‌ای عقل داشته باشد، ولو مخالف نظام باشد، به نفع پهلوی فریاد نمی‌زند. پهلوی امروز دیگر یک خاطره تاریخی نیست؛ نامی است گره‌خورده با خون؛ هم‌پیمان صهیون؛ یار غار سلاخان کودک و زن؛ از غزه و لبنان تا ایران و تهران.

سوم
اما ماجرا عمیق‌تر از دلار و سکه است؛ عمیق‌تر از گرانی. حتی این آشفتگی اقتصادی هم بی‌ربط به صحنه بزرگ‌تر نیست؛ صحنه‌ای که اگر «بازار خشمگین از اقتصاد» آن را ببیند، نوع اعتراضش هم عوض می‌شود.
ماجرا این است: مردم باید تاوان وحدت‌شان را بدهند؛ تاوان یکی‌شدن‌شان در جنگ 12‌روزه و بعد از آن. دشمن، همدلی این ملت را تاب نمی‌آورد. برای صهیون و ایادی‌اش این یک‌رنگی، زهر است. موشک ریختند تا ما را مقابل هم قرار دهند؛ نشد. حالا می‌خواهند ما را با اقتصاد، به جان هم بیندازند تا موشک‌های بعدی دقیق‌تر بر جان این میهن خدایی بنشیند.
چه‌کسی تردید دارد همان دستی که ماشه موشک را کشید، ماشه ارزی را هم چکاند؟ بله، ضعف‌های داخلی هست. کم‌کاری‌ها واقعی است‌ اما سهم دشمن روشن است و انکارشدنی نیست.

و حالا....
یک سؤال اساسی باقی است. با وجود چنین دشمن سفاکی، آیا ما در سیاست، اقتصاد و رسانه آرایش جنگی داریم؟
تورم عادی یک چیز است؛ تورم در شرایط جنگ اقتصادی چیز دیگر. فاصله این دو، فاصله غفلت تا آمادگی است.
ممکن است کسی برای اداره اقتصاد در شرایط عادی مناسب باشد، اما برای جنگ اقتصادی نه.
وقتی اقتصاد ما، سیاست ما و رسانه ما مقابل دشمن آرایش جنگی ندارد، نباید انتظار داشته باشیم بازار بار همه ضعف‌ها را یک‌تنه به دوش بکشد.
هرچند...
تاریخ نشان داده است باز هم مردم جلوتر از مسئولان می‌ایستند‌ اما حقا سزاوار نیست این بازار و این مردم، هزینه بی‌تصمیمی ما را بدهند.