مکانیسم «اسنپ بک» در برجام برای دور زدن وتوی اعضای دائم شورای امنیت طراحی شد، اما چین، روسیه و ایران با ابزارهای حقوقی و سیاسی آن را تضعیف کردند. این ابزارها عبارتند از:
بحران مشروعیت حقوقی: این 3 کشور فعال‌سازی اسنپبک توسط اروپا را به‌دلیل نقض تعهدات برجامی غیرقانونی دانستند و اعلام کردند با پایان قطعنامه ۲۲۳۱ در ۱۸ اکتبر سال ۲۰۲۵، مکانیسم منقضی شده و تحریم‌ها فاقد مبنای حقوقی است.
مانور سیاسی: چین و روسیه پیشنهاد تمدید 3ماهه قطعنامه را برای نشان دادن دیپلماسی مطرح کردند (هرچند رد شد). در رأی‌گیری سپتامبر سال ۲۰۲۵ شورای امنیت، گرچه تنها 4 کشور (چین، روسیه، پاکستان، الجزایر) از تعلیق تحریم‌ها حمایت کردند و مشروعیت اروپا را زیر سؤال بردند اما به‌گفته ایران، بیش از ۱۲۰ کشور جنبش عدم‌تعهد از این موضع حمایت کردند.
اختلال نهادی: اسنپ بک، وتو در تصمیم‌گیری را حذف می‌کند، اما چین و روسیه می‌توانند با وتو یا ایجاد تعلل در کمیته ۱۷۳۷ (نیازمند اجماع)، نظارت بر تحریم‌ها را مختل کنند و همچنین با وتوی انتخاب کارشناسان یا رئیس کمیته، سازوکار نظارتی سازمان ملل را فلج کنند.
ناتوانی دبیرخانه و بازگشت پنهان وتو: دبیرخانه شورای امنیت قادر به قضاوت میان اعضای دائم نیست و اختلاف در تفسیرها، اجرای کامل اسنپ بک را مختل کرده است. این نشان می‌دهد وتو به شکلی غیرمستقیم همچنان مکانیسم را ناکارآمد می‌کند.
چالش بی‌سابقه وتو و تجارت آزاد: چین و روسیه با موضع‌گیری رسمی علیه قطعنامه‌ها، احتمالا تبادلات اقتصادی و نظامی با ایران را ادامه می‌دهند؛ اقدامی نادر در حقوق بین‌الملل که 2عضو دارای وتو چندین قطعنامه را فاقد مشروعیت می‌خوانند.
منبع: کانال اطلاع‌رسانی جنبش نجباء عراق
چین و روسیه چگونه می‌توانند اسنپ بک را مختل کنند؟
در همینه زمینه :
