نكته بازی

تیم‌ها خصوصی شده‌اند، نیمکت‌ها عمومی!
خرداد1403 پرسپولیس و استقلال «مثلا» به بخش خصوصی واگذار شدند؛ قرمزها در اختیار کنسرسیوم بانکی قرار گرفتند و آبی‌ها هم زیرنظر هلدینگ خلیج‌فارس رفتند. به‌نظر می‌رسد عمده دلیل وقوع این اتفاق هم حساسیتی بود که AFC در مورد مالکیت مشترک 2باشگاه به خرج می‌داد و حتی منجر به محرومیت آنها از حضور در مسابقات آسیایی شد. دولت هم خواست مسئله را به‌اصطلاح حل کند و شرایطی که امروز شاهدش هستیم، به‌وجود آمد. با این تغییر، وضع مالی سرخابی‌ها بهتر شد، اما فعلا نه خبری از موفقیت‌های بزرگ بوده و نه حتی ثبات و آرامش. از زمان واگذاری پرسپولیس و استقلال، 2تیم روی هم 13مربی داشته‌اند و کسی که به جای وحید هاشمیان بیاید، نفر چهاردهم خواهد بود. اینطور به‌نظر می‌رسد که خود تیم‌ها خصوصی شده‌اند و نیمکت‌هایشان عمومی!

فرض کن خارجی است!
محمد مایلی‌کهن حتما آدم دوست‌داشتنی و شریفی است؛ یکی از کسانی که حرفش را تحت هر شرایطی می‌زند و در قید و بند لایک‌گرفتن و نگرفتن سخنانش هم نیست. او این اواخر به جدی‌ترین و شاید حتی تنها حامی وحید هاشمیان تبدیل شده و مدام می‌گوید باید به این مربی روی نیمکت پرسپولیس فرصت داد. حاجی مایلی حتی از ابقای آموریم در منچستریونایتد مثال می‌آورد، درحالی‌که بسیاری از دیگر تیم‌های اروپایی هم در همین مدت کوتاه مربی عوض کرده‌اند. از آنجا که مایلی‌کهن همیشه رسانه‌ها را به جانبداری از مربیان خارجی متهم می‌کند، این بار از خود او می‌پرسیم که اگر یک مربی خارجی، دقیقا همین کیفیت را داشت و با همین سبک بازی از 7مسابقه یک برد به‌دست می‌آورد، شما باز از او حمایت می‌کردید؟ به‌احتمال زیاد نه. بنابراین خودتان هم تعادل ندارید و از آن طرف بام افتاده‌اید بزرگوار.