رژه ‌تفنگداران جنوب ایران‌ در جنگ جهانی اول

این تصویر تاریخی از جنگ جهانی اول، رژه نیروهای «تفنگداران جنوب ایران» در سال ۱۹۱۸ میلادی را نشان می‌دهد. این نیرو در ژوئن ۱۹۱۶ با فرماندهی افسران بریتانیایی تشکیل شد و شامل حدود ۸هزار نفر از اقوام عرب و بلوچ ایران  در واحدهای منظم سواره‌نظام، پیاده‌نظام، توپخانه و همچنین نیروهای نامنظم عشایری بود. بخشی از نیروهای هندی ارتش بریتانیا نیز به آن ملحق شده بودند.
وظیفه اصلی این نیرو، حفاظت از منافع بریتانیا و حفظ نظم و امنیت در منطقه بود. تفنگداران جنوب ایران تا سال ۱۹۲۱ فعال بودند و سپس منحل شدند. این تصویر بخشی از آلبومی شامل ۲۷عکس تاریخی است که در مجموعه مطالعاتی موزه ارتش ملی بریتانیا نگهداری می‌شود. اطلاعات دقیقی درباره عکاس این عکس در دسترس نیست. احتمالا این عکس توسط یکی از افسران بریتانیایی مستقر در ایران گرفته شده است. در فهرست رسمی موزه، نام عکاس ذکر نشده، اما عکس‌ها بخشی از مجموعه مطالعاتی و اسناد تاریخی مربوط به حضور نیروهای بریتانیایی در جنوب ایران است. ایران در جنگ جهانی اول بی‌طرف بود، اما به‌دلیل ضعف دولت مرکزی و موقعیت استراتژیک کشور، به 3 منطقه نفوذ تقسیم شد. شمال ایران، تحت نفوذ روسیه تزاری و جنوب ایران، تحت نفوذ بریتانیا و غرب ایران، صحنه نبرد عثمانی‌ها بود. آلمان نیز با ارسال مأموران نظامی و تبلیغاتی تلاش ‌کرد حمایت مردم و عشایر ایران را علیه بریتانیا و روسیه جلب کند. حضور نیروهای خارجی و درگیری‌ها بیشترین تأثیر را در مناطق آذربایجان، کردستان، خوزستان و خلیج‌فارس داشت. تمام این رویدادها در دوران احمدشاه قاجار رخ داد. ضعف حکومت مرکزی قاجار باعث شد ایران نتواند بی‌طرفی خود را حفظ کند و کشور عملا به میدان نفوذ نیروهای خارجی تبدیل شد. این دوره همچنین با قحطی و بی‌ثباتی شدید سیاسی و اقتصادی همراه بود.