دماوند دوره قاجار

نخستین تصاویر از ایران تا قبل از ورود دوربین عکاسی به ایران در دوره ناصرالدین‌شاه قاجار، نقاشی‌هایی بود که به توصیف جاذبه‌ها و اماکن و بناها و شیوه زندگی ایرانی‌ها در دوره‌های تاریخی می‌پرداخت. کارکرد این تصاویر شبیه کارکرد عکس بود و در نشریات آن دوران نیز بسیاری از آنها به چاپ می‌رسید.
طراحان این نقاشی‌ها عمدتا سیاحان، نقشه‌بردارها و جغرافی‌دانانی بودند که با سفر به ایران چند سال در کشور می‌ماندند ‌و با اسب و شتر از شهرهای مختلف ایران می‌گذشتند و داستان‌های سفر به ایران را نقاشی یا مکتوب می‌کردند.
این تصویر از کوه دماوند هم توسط ژول لوران، نقاش فرانسوی که هومر دوهل جغرافی‌دان او را همراه خود برای سفر به ایران و نقشه‌برداری از ایران دوره قاجار آورده بود، در دهه20 شمسی ثبت شده است. این سفر از ترکیه آغاز شد و در ایران پایان یافت. لوران علاوه بر ثبت نخستین نقاشی از کوه دماوند بیش از هزار طراحی از مکان‌ها، پوشش‌ها و مردم ایران در طول این سفر ترسیم کرد. لوران پس از بازگشت به فرانسه در سال۱۸۴۹ فعالیت حرفه‌ای خود را ادامه داد و تقریباً در تمام سالن‌های نمایش بین سال‌های ۱۸۵۰ تا ۱۸۹۱ تابلوهای نقاشی و حکاکی‌هایش را به نمایش گذاشت. کتاب «افسانه‌های کارگاه‌ها» که در روزهای پایانی عمرش منتشر شد، خاطرات و حکایت‌های او از سفر به ایران است.‌