محسن امین، روزنامه‌نگار
صبح روز آخر، کیلومتر 5جاده مخصوص شکلی متفاوت داشت؛ متفاوت از همه 60سال گذشته و متفاوت‌تر از تمام 12روز جنگ تحمیلی. درست در بامدادی که سرخط خبرها نشانه‌های قطعی از آتش‌بس داشت، حوالی ساعت 3صبح، صدای غرش جنگنده به گوش نگهبان‌های شیفت شب شرکت «چاپ و انتشارات»رسید.
آنها که در سمت شمالی محوطه مستقر بودند، توجه‌شان به سمت جاده مخصوص جلب شد؛ جایی که ابتدا نوری شدید در آسمان پخش شد و 10ثانیه بعد، صدای انفجار عظیمی به گوش رسید.
نگهبان شیفت شب می‌گوید:« ما سمت در شمال بودیم که انفجار اول رخ داد و بعد انفجار دوم و بلافاصله انفجار سوم. آن طرف جاده مخصوص را زده بودند؛ سوله‌هایی که درست روبه‌روی شرکت است. اما موج انفجار سهم ما را هم از انفجارها داده بود! سریع به بخش‌های مختلف سرکشی کردیم. جدی‌ترین آسیب، سقف سوله چاپخانه اصلی بود که ترکشی به اندازه کف یک دست به آن برخورد کرده و سوراخ بزرگی ایجاد کرده بود؛ ترکشی که خوشبختانه روی کاغذها نیفتاده بود وگرنه با آتش‌سوزی عظیمی مواجه می‌شدیم.»
«چاپ و انتشارات» در طول جنگ تعطیل نبود
مدیر تولید شرکت «چاپ و انتشارات» می‌گوید:«4 صبح باخبر شدیم و 7 صبح، همه مدیران در محل شرکت برای تشکیل جلسه بحران جمع شدیم. در تمام 12روز قبلی که فضای تهران به‌ویژه جاده مخصوص که در شمال فرودگاه مهرآباد است، جنگی بود، ما کار را تعطیل نکرده بودیم، آن هم با حدود 100 نیروی کار که حدود 15نفرشان خانم هستند و از مناطق مختلف تهران می‌آیند. ما دقیقا ماه‌های خرداد و تیر پرحجم‌ترین تقویم کاری را داریم و باید سفارش‌های زیادی را قبل از بازگشایی مدارس به آنها برسانیم ازجمله 3میلیون بسته دانش‌آموزی برای توزیع در مناطق محروم. اما به‌دلیل خرابی‌هایی که به‌وجود آمده بود تصمیم گرفتیم یک هفته به کارکنان بخش‌های چاپ مرخصی تشویقی تابستانه بدهیم تا به تعمیر و نگهداری مجموعه بپردازیم.»
شرکت «چاپ و انتشارات» حالا دوباره فعال شده است؛ شرکتی که 60سال از فعالیت آن می‌گذرد و قدیمی‌های آن، به‌خاطر ندارند هیچ وقت، این مجموعه چاپ و انتشاراتی، یک هفته تعطیل بوده باشد؛ حتی در دوران کرونا!
موج انفجار روی دستگاه‌های چاپ!
در همینه زمینه :
عکس‌نوشت
تهران مصور
تهران مصور