یوروی زنانه

در یورو 2025زنان، تیم ملی انگلیس توانست انتقام شکست تیم مردان این کشور را از تیم ملی اسپانیا بگیرد و از عنوان قهرمانی خود در این رقابت‌ها دفاع کند. سه‌شیرهای زن البته انتقام شکست در فینال جام‌جهانی را از همین اسپانیا هم گرفتند. آنها همه دیدارهای حذفی را در وقت اضافه به پایان بردند و در 2بازی ازجمله فینال در پنالتی به پیروزی رسیدند. انگلیسی‌ها در بازی فینال 3قهرمان داشتند؛ سارینا ویگمن که سومین یوروی خودش را برد (یکی با هلند و دو تا با انگلیس)، هانا همپتون که با مهار پنالتی‌ها جام را به خانه برگرداند و کلویی کلی که ذخیره طلایی بود.
   آلمان همچنان با ۸عنوان قهرمانی پرافتخارترین تیم در یوروی زنان است.
   یوفا اعلام کرده از برگزاری یوروی زنان نه‌تنها هیچ سودی نکرده که حتی بین 20تا 25میلیون دلار هم ضرر کرده!
   انگلیس در مراحل حذفی کمتر از 5دقیقه از حریفان خود پیش افتاد که یک دقیقه آن به گل دقیقه119به ایتالیا مربوط می‌شود. این تیم در ۳۶۰دقیقه بازی (هر ۳بازی ۱۲۰دقیقه)، ۱۷۳دقیقه از رقبا عقب بود.
   اسپانیا 4برابر انگلیس (63) در نیمه حریف پاس داد (241) و 25لمس توپ در محوطه جریمه انگلیس داشت، درحالی‌که انگلیس در آن سوی زمین فقط 7بار توپ را لمس کرد.
   این نخستین قهرمانی زنان اروپا از سال۱۹۸۴ بود که قهرمان با ضربات پنالتی مشخص ‌شد. در آن دوره انگلیس به سوئد باخت، اما این بار خبری از شکست نبود. تیم ملی فوتبال انگلیس برای مدت طولانی - چه در بخش مردان و چه در بخش زنان - در مسابقات بین‌المللی در ضربات پنالتی شکست می‌خورد.
   از زمان سرمربیگری سارینا وینگمن، انگلیس 4مسابقه خود را با پنالتی برده، درحالی‌که پیش از او هر 4بازی در پنالتی‌ها را واگذار کرده بود. سرمربی تیم ملی انگلیس پیش از این به نخستین سرمربی تاریخ، چه مرد و چه زن، تبدیل شده بود که به 5فینال متوالی تورنمنت‌های بزرگ رسیده است. وینگمن از 32بازی خود در تورنمنت‌های بین‌المللی، 27بازی را برده است (84درصد). او پس از گرو بیزانز، تینا تئونه-مایر و سیلویا نید، چهارمین سرمربی در تاریخ یورو است که با یک کشور از عنوان قهرمانی خود دفاع می‌کند، اما نخستین سرمربی است که این افتخار را برای تیمی غیر از آلمان به‌دست می‌آورد.
   همپتون از ۱۱ضربه‌ای که در پنالتی‌ها به‌سوی دروازه‌اش زده شد، فقط 3ضربه را نتوانست بگیرد. همپتون در کودکی دچار بیماری بود و چند عمل انجام داده و به او توصیه شده بود هرگز بازی نکند. وضعیت 2ستاره دیگر این رقابت‌ها هم مشابه همپتون بود؛ آن-کاترین برگر، دروازه‌بان آلمان که سرطان را شکست داد و عامل صعود تیمش به نیمه‌نهایی بود و آیتانا بونماتی اسپانیایی که 3هفته پیش از آغاز یوروی زنان به‌دلیل ابتلا به مننژیت، در بیمارستان بستری بود ولی در این تورنمنت بهترین بازیکن شد.
   کلویی کلی شاید می‌توانست جایزه بازیکن برتر جام را ببرد، اما او در هیچ‌یک از مسابقات به‌عنوان بازیکن اصلی وارد زمین نشد. او گل قهرمانی یورو 2021، گل قهرمانی فینالیسیما، پنالتی منجر به قهرمانی یورو2025و پاس‌گل مساوی در فینال امسال را ثبت کرده است. کلویی در دیدار پایانی در دقیقه41به زمین بازی رفت، دقیقه57 پاس‌گل داد و پنالتی آخر را هم گل کرد. او در مرحله یک‌چهارم هم پنالتی سرنوشت‌سازی را به سوئد زد و در نیمه‌نهایی و در فاصله یک دقیقه مانده به پایان مسابقه گل پیروزی را به ایتالیا زد. کلویی کلی امسال هم قهرمان یورو شد و هم با آرسنال قهرمان لیگ قهرمانان اروپا.
   انگلیس پس از آلمان (۱۹۸۹، ۱۹۹۱ و 6قهرمانی متوالی بین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۳) دومین تیمی است که از عنوان قهرمانی خود در مسابقات قهرمانی زنان اروپا دفاع می‌کند.
   این دومین فینال یوروی زنان بود که به ضربات پنالتی کشیده شد، پیش از این انگلیس سال۱۹۸۴در فینال مغلوب سوئد شده بود.
   انگلیس با اینکه در مرحله حذفی مسابقات (با احتساب وقت‌های تلف‌شده) فقط 4دقیقه و ۵۲ثانیه از حریف خود پیش بود، قهرمان یورو۲۰۲۵ شد. این کمترین زمانی است که یک تیم قهرمان در دور حذفی مسابقات قهرمانی یوفا یا جام‌جهانی زنان، از حریف خود پیشی گرفته.
   با احتساب ضربات پنالتی، نرخ تبدیل پنالتی به گل در یورو ۲۰۲۵ فقط ۵۵درصد بود (۲۸گل از ۵۱پنالتی گرفته شده) که پایین‌ترین رکورد در مسابقات قهرمانی یوفا یا جام‌جهانی زنان (از سال۲۰۱۱) است.
   ماریونا کالدنتی با 3گل و 8پاس گل در سال2025در تمام رقابت‌ها، بیشترین تأثیر را روی گل‌های اسپانیا داشته است (11گل).

به لطف پاس گل کلویی کلی برای گل تساوی، انگلیس در یورو 2025، 10گل (5گل و 5‌پاس‌گل) توسط بازیکنان تعویضی خود به ثمر رسانده است که این بیشترین رکوردی است (از سال2013) که یک تیم در یک دوره از مسابقات قهرمانی زنان یوفا ثبت کرده.

 با گل‌های سر ماریونا کالدنتی از اسپانیا و آلیسیا روسو از انگلیس، این نخستین فینال یوروی زنان اروپا (از سال ۱۹۹۷) بود که هر دو تیم با ضربه سر به گل رسیدند. هر دو بازیکن همراه با آرسنال قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شده‌ بودند.