اولین درام مذهبی پس از انقلاب

در شرایطی که هنوز تکلیف سینمای ایران در سال‌های پس از پیروزی انقلاب مشخص نشده بود فیلم تاریخی- مذهبی «سفیر» به شکلی جاه‌طلبانه جلوی دوربین رفت.
فریبرز صالح، کارگردان فیلم «سفیر» از کارگردان‌های باتجربه تلویزیون بود که در شرایطی که هنوز خبری از نسل تازه فیلمسازان نسل انقلاب نبود روی صندلی کارگردانی این فیلم نشست و از عهده این پروژه دشوار به‌خوبی برآمد. «سفیر» به‌عنوان نخستین تجربه سینمای ایران در تولید آثار مذهبی - تاریخی با حضور حرفه‌ای‌ها در پشت و جلوی دوربین ساخته شد. ابتدا نعمت حقیقی فیلمبردار «سفیر» بود و با وقفه‌ای که در تولید پیش آمد جای خود را به جمشید الوندی داد. فرامرز قریبیان از معدود بازیگران به‌جا‌مانده از سینمای قبل از انقلاب در نقش قیس ‌بن مسهر، از یاران امام‌حسین(ع) نخستین قهرمان سینمای مذهبی- تاریخی ایران شد و برای نقش ابن زیاد هم جلال پیشواییان بهترین انتخاب ممکن بود. «سفیر» منطبق با الگوی فیلم‌های تاریخی هالیوود دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ ساخته شد و قصه‌گویی روان و حادثه‌پردازی‌اش برای تماشاگر جذاب بود و درنهایت به‌عنوان یکی از معدود فیلم‌های خوش‌ساخت سال۱۳۶۲ بیشترین تماشاگر را یافت. با گذشت بیش از ۴دهه، «سفیر» همچنان از تلویزیون پخش می‌شود و در بازپخش‌های مکررش هنوز مخاطب دارد.