صبر در صف

فرهاد یلدا- روزنامه‌نگار

شب‌های تلخ شیرینی معرفت هم دارد. تلخی شرایط جنگی و صف‌های طولانی بنزین در این ایام برای همه ما کلافه‌کننده بوده است اما انگار در شرایط سخت و احوالات تلخ، می‌توان بیشتر مطمئن شد که انسانیت زنده است.
گواهش یک نیمه‌شب در تهران خلوت حوالی پارک ساعی است.
صف پمپ بنزین خیلی زود، همان اوایل پیچیدن به خیابان ولیعصر از خیابان شهید بهشتی آغاز می‌شود. ماشین‌ها با فلاشر به همدیگر مسیر صف را نشان می‌دهند و برخلاف تصور همیشگی که بوق و دعوا و پیچیدن در صف، جاری باشد خبری از این بی‌مبالاتی‌ها نیست.
در انتهای نرده‌های خط ویژه که ماشین‌های مانده در صف پمپ بنزین می‌خواهند به داخل جایگاه بپیچند هم خبری از شیطنت و در صف زدن نیست. مردم پذیرفته‌اند که باید در شرایط جنگی آرامش را حفظ کنند و به قول یکی از کارکنان جایگاه در صف نزنند.
 دو سه ماشین انتظامی با سرعت عبور می‌کنند و خط ویژه را پشت سر می‌گذارند اما یک ماشین با چراغ گردان در خط ویژه درست تقاطع پمپ بنزین می‌ایستد. راننده به آرامی به نخستین نفر در نوبت اشاره می‌کند که اجازه بدهد برای ادامه ماموریت بدون صف به جایگاه برود. مالک ماشین پرایدی که نوبتش شده برای رفتن به جایگاه با آرامش مأمور را نگاه می‌کند و می‌گوید اگر حین انجام عملیاتی برو جلوی من بزن. راننده ماشین ویژه دست به احترام و تشکر کنار پیشانی می‌برد و دوباره روال قبل ادامه می‌یابد.
ما در کنار هم هستیم، در شرایط سخت و با صبر ساعی...