نكته بازی

بفرما ادمین مجازی شو!
یکی از ویدئوهای فراگیر شبکه‌های اجتماعی چند روز اخیر، مربوط می‌شود به کل‌کل علی تاجرنیا، رئیس هیأت‌مدیره استقلال با یک هوادار پرسپولیس.  آن هوادار به شوخی یکی از شروط توافق ایران و آمریکا را بقای استقلال در لیگ برتر عنوان می‌کند و تاجرنیا هم جواب می‌دهد: «نه، شرطشان قهرمانی پرسپولیس در آسیاست.»  کری‌خوانی نمک فوتبال است و اصلا هم چیز بدی نیست، اما راستش احساس می‌کنیم ما اگر جای مدیر استقلال بودیم و عملکرد خودمان و تیم‌مان این بود، شاید خجالت می‌کشیدیم سرمان را بلند کنیم. به جرأت می‌توان گفت تک‌تک تصمیمات کادر مدیریتی فعلی استقلال اشتباه بوده. هواداران از مدیران‌شان کار خوب و مدبرانه می‌خواهند، وگرنه کری را که ادمین صفحه هواداری هم بلد است بخواند!

چرا از پرسپولیس کم نکردید؟
فدراسیون فوتبال احکام بازی پرحاشیه چادرملو و تراکتور را منتشر کرد. در جنجالی‌ترین بخش حکم، به‌دلیل فحاشی هواداران تیم یزدی به بیرانوند، یک امتیاز از این تیم کم شد. کاری به درست و غلط بودن این حکم‌ نداریم، اما  اگر این رفتار تماشاگران چادرملو سزاوار کسر امتیاز است، چرا بعد از بازی بهمن‌ماه گذشته پرسپولیس و تراکتور، از سرخپوشان تهرانی هیچ امتیازی کم نشد؟ چرا بعد از رفتار تماشاگران تراکتور و اصلا نیمه‌تمام ماندن بازی 2فصل قبل این تیم با پرسپولیس امتیازی از آنها کم نکردند؟ اساسا پرسش بزرگ‌تر این است که چرا بعد از یک سال، حکم نهایی پرونده خود بیرانوند اعلام نمی‌شود تا بخشی از این حواشی بخوابد؟ همین‌هاست که شبهه رفتارهای ناعادلانه و مصلحت‌جویانه فدراسیون را به‌وجود می‌آورد که اصلا هم بیراه نیست.

کر هم بودید می‌شنیدید!
سال‌هاست که از کاهش چشمگیر استعدادهای فوتبال ایران در رده‌های سنی پایه حرف می‌زنیم؛ اینکه میانگین سنی تیم ملی بالاست، پرسپولیس و استقلال پیرترین تیم‌های ایران هستند، تعداد ستاره‌های جوان در لیگ برتر به عدد انگشت‌های یک دست هم نمی‌رسد و سایر قضایا. با این حال گوش کسی بدهکار نیست و از فدراسیون 5‌ستاره هم که  انتظاری نمی‌توان داشت. حالا تیم ملی نوجوانان ایران از مرحله انتخابی یک جام‌جهانی ۴۸تیمی اوت شده. این یعنی تیم نوجوانان ما جزو ۴۸تیم برتر جهان هم نیست؛ مسابقاتی که به شکل طعنه‌آمیزی به میزبانی قطر برگزار می‌شود و نشان می‌دهد در آینده‌ای نزدیک چه خبر است. خلاصه ما به‌عنوان روزنامه‌نگار از گفتن این چیزها خسته شده‌ایم. مسئولان اگر ناشنوا هم بودند باید صدای این همه زنگ خطر را می‌شنیدند. با این دست فرمان منتظر بمانید و ببینید در آینده نزدیک چه بر سر  فوتبال ایران می‌آید.