بسیاری از پلاستیک‌هایی که روزانه دور می‌ریزیم، آنقدر کوچک‌اند که قابل بازیافت نیستند. درپوش بطری‌ها، بسته‌بندی شکلات‌ها، نی، قاشق‌های یکبارمصرف و پلاستیک دور نی‌های نوشیدنی ازجمله این مواردند. این پلاستیک‌ها چون سبک، ریز و ارزان‌اند، یا اصلاً جمع‌آوری نمی‌شوند یا در مراحل تفکیک بازیافت دیده نمی‌شوند و درنهایت سر از طبیعت، خاک یا دریا درمی‌آورند و درنهایت راحت‌تر به نانوپلاستیک تبدیل می‌شوند. برای جلوگیری از این وضعیت، مهم‌ترین کار، نخریدن این اقلام است. مثلاً به‌جای نی از لیوان معمولی استفاده کنیم، خوراکی‌هایی را انتخاب کنیم که بسته‌بندی ساده‌تر و قابل بازیافت دارند و اگر مجبور به خرید شدیم، همه اجزای بسته‌بندی (مثل در بطری) را جمع کنیم و در یک ظرف کوچک قرار دهیم تا در بازیافت گم نشوند. هر قطعه کوچک پلاستیکی که به چشم نمی‌آید، می‌تواند آسیب بزرگی به طبیعت بزند.
پلاستیک‌های کوچک، دردسرهای بزرگ
در همینه زمینه :
