نكته بازی

نه؛ اینها را باید می‌خریدی!
هفته‌هاست که رضا درویش، مدیرعامل پرسپولیس به‌دلیل نتایج پرنوسان این تیم تحت فشار قرار گرفته، در فضای مجازی و رسانه‌ای انتقادات تندی را تحمل می‌کند و در ورزشگاه هم خیلی اوقات شعار «حیا کن، رها کن» علیه او سر داده می‌شود. آخرین‌بار بعد از تساوی پرسپولیس برابر استقلال خوزستان بود که بانوان حاضر در ورزشگاه از این شعار استفاده کردند. حالا درویش در دفاع از خودش رو به استفاده از یک کلیشه نخ‌نما آورده و گفته: «هواداران توقع دارند من درون زمین گل بزنم؟ یا باید درون دروازه باشم که تیم گل نخورد؟» خیلی کنایه و طنز قدرتمندی بود انصافا! مسئله اینجاست که شما باید کسی را می‌گرفتی که درون دروازه کمتر گل بخورد و جلوی زمین بیشتر گل بزند. فقط در یک فقره، چقدر خرج لوکاس ژوآئو کردید، چقدر زمان برایش گذاشتید و تازه چقدر دادید تا راضی به فسخ شود؟ بعد چند گل برای‌تان زد؟

ضربه بیرانوند به استقلال!
علیرضا بیرانوند در این فصل به‌صورت ناخواسته و غیرمستقیم یک ضربه به باشگاه استقلال زد؛ آیا می‌توانید حدس بزنید آن ضربه چه بود؟ بله، حضور جوئل کوجو در پیراهن آبی! در حقیقت نقطه آشنایی اهالی فوتبال ایران با این مهاجم، به زمانی مربوط می‌شود که او با پیراهن تیم ملی قرقیزستان برابر تیم ملی ایران دبل کرد. زحمت دریافت آن 2گل را هم علیرضا بیرانوند متقبل شد و بعد از آن بود که خیلی‌ها با خودشان گفتند وای، عجب فوروارد خفنی! به این ترتیب استقلال افتاد دنبال جذب کوجو و حتی حاضر شد مبلغی هم بابت دریافت رضایتنامه این بازیکن بپردازد. کوجو اما از زمانی که آمد فقط دنبال گرفتن پیراهن کریس رونالدو بود و بعد از آنکه به این مهم دست یافت، کلا تمام شد و رفت پی کارش!

چه می‌کنی آقای رفیعی؟
در نخستین دقایق بازی پرسپولیس و استقلال خوزستان، سروش رفیعی وسط زمین تکل خشن و بی‌موردی زد که می‌توانست منجر به اخراج او از زمین شود. رفیعی در آخرین لحظه کمی از شدت حرکت پایش کاست و به این ترتیب داوران متقاعد شدند که یک کارت زرد کافی است، هرچند بعد از مسابقه بعضی کارشناسان داوری ازجمله علیرضا فغانی اعلام کردند او می‌توانست مستقیما کارت قرمز بگیرد. سؤال اساسی اما اینجاست که رفیعی چرا اینقدر خطا می‌کند؟ رد پای او در بسیاری از کاشته‌های خطرناکی که پرسپولیس به رقبا می‌دهد به چشم می‌خورد. همچنین خطاهای این بازیکن بعضا باعث اخراج او در زمین در شرایط مهم شده که از آن جمله می‌توان به بازی برگشت پارسال با نساجی و مسابقه رفت امسال با تراکتور اشاره کرد. این همه خطای با مورد و بی‌مورد، آن هم از بازیکنی که مثلا به‌عنوان یک هافبک فانتزی در فوتبال ایران شناخته می‌شود عجیب نیست؟