
علاقه بن افلک به تماشای کار کریستوفر نولان

بن افلک در مصاحبهای با مجله GQ گفت که مسیر حرفهای بازیگریاش زمانی از دوستش مت دیمون جدا شد که دیمون در همان ابتدا تصمیم هوشمندانهای گرفت تا پروژههایش را براساس کارگردان فیلم انتخاب کند. پس از اینکه فیلم «ویل هانتینگ نابغه» در سال 1997جایزه اسکار بهترین فیلمنامه اریجینال را برای آنها به ارمغان آورد، دیمون با کارگردانانی همچون استیون اسپیلبرگ (نجات سرجوخه رایان)، آنتونی مینگلا (آقای ریپلی بااستعداد)، رابرت ردفورد (افسانه بگر ونس)، استیون سودربرگ (یازده یار اوشن) و دیگران همکاری کرد.
در سوی مقابل، افلک جذب بلاکباسترهای اکشن مثل «آرماگدون» و فیلمهای استودیویی بزرگی مانند «پرل هاربر»، «دردویل» و پروژههای دیگر شد.
افلک گفت: «فکر کردم میخواهید حرفههای بازیگری ما را مقایسه کنید که در آن صورت میگفتم، خب، مت زودتر از من یاد گرفت و فهمید که واقعا باید روی کارگردان بهعنوان مبنای اصلی تصمیمگیری برای انتخاب یک فیلم تمرکز کند که این انتخاب بسیار هوشمندانهای بود و البته او قطعا فرصتهایی برای بازی در فیلمهای خوب داشت. اینطور نبود که من بگویم نه اسکورسیزی، نه اسپیلبرگ، من نمیخواهم در فیلم شما بازی کنم. ما هرکدام در چارچوب فرصتهای خودمان بودیم و تحتتأثیر آن قرار داشتیم.»