• دو شنبه 27 اسفند 1403
  • الإثْنَيْن 17 رمضان 1446
  • 2025 Mar 17
دو شنبه 27 اسفند 1403
کد مطلب : 251716
لینک کوتاه : newspaper.hamshahrionline.ir/BgKok
+
-

رهبر انقلاب: دوره ما می‌تواند سعدی‌آفرین باشد

امیدواری به شاعران جوان انقلابی

شعر امروز در کشور ما دارای زبان جدیدی است که ساخت دوره انقلاب است

گزارش1
امیدواری به شاعران جوان انقلابی

حسین ارجلو-روزنامه‌نگار

در شب ولادت با سعادت کریم اهل‌بیت حضرت امام حسن مجتبی(ع) جمعی از شاعران جوان و پیشکسوت با رهبر معظم انقلاب اسلامی دیدار کردند. در این دیدار، ایشان بر اهمیت شعر به‌عنوان هنری تأثیرگذار تأکید کردند و گفتند که شعر امروز با زبان نوین و مضامین انقلابی، توحیدی و عاشقانه عفیف، پتانسیل رسیدن به جایگاه بزرگان ادب را دارد. ایشان توصیه کردند: شاعران باید با تقوا، مطالعه آثار کلاسیک و مضمون‌سازی خلاقانه، به اعتلای شعر فارسی کمک کنند. ایشان همچنين افزودند: حفظ سنت‌هایی مانند شروع دفتر با توحیدیه و استفاده صحیح از رسانه‌ها نیز ضروری است. رهبر معظم انقلاب در پایان یادآور شدند که شعرای جوان می‌توانند با تلاش و خلاقیت، دوره‌ای طلایی در ادبیات فارسی خلق کنند. رئوس اظهارات ایشان به شرح ذیل است:

جایگاه شعر در فرهنگ و جامعه
شعر به مثابه هنری بی‌بدیل:
  شعر تنها رسانه‌ای است که با وجود پیشرفت فناوری، جایگاه تأثیرگذاری خود را حفظ و حتی تقویت کرده است.
  قرآن کریم در سوره شعرا (آیات ۲۲7–۲۲4) به نقش دوگانه شعر اشاره می‌کند؛ هم هشدار درباره خطرات شعر بی‌پایه و هم تمجید از شعرای متعهد.
گزارش رشد کمی و کیفی:
  در سال ۱۴۰۳، آزمون‌های تخصصی از شعرای انقلابی نشان‌دهنده رشد چشمگیر در مهارت‌های زبانی و مضمون‌سازی است.
  افزایش تعداد شعرای جوان متعهد، نویدبخش آینده درخشان ادبیات فارسی است.

چالش‌ها و آسیب‌های پیش‌رو
تهدید بازاری‌شدن شعر:
  حضور بیش از حد شاعران در برنامه‌های تلویزیونی غیرتخصصی ممکن است اعتبار هنری شعر را کاهش دهد.
  پیشنهاد: تولید برنامه‌های ویژه شعر با حضور استادان دانشگاه و منتقدان ادبی
کمرنگ‌شدن مفاهیم عمیق:
  برخی شعرهای امروزی به‌دلیل تمرکز بر فرم، از محتوای غنی غافل می‌شوند.
غفلت از میراث ادبی:
  جوانان کمتر به مطالعه دیوان‌های کلاسیک می‌پردازند که این امر منجر به فقر زبانی می‌شود.

ویژگی‌های شعر امروز ایران
زبان نوین شعری:
  ترکیبی از سبک‌های خراسانی (حماسی)، عراقی (غنایی)، هندی (مضمون‌پردازی) و عناصر مدرن
مثال: استفاده از استعاره‌های سیاسی- اجتماعی در قالب غزل یا مثنوی
مضامین برجسته:
مفاهیم انقلابی و شهیدپروری:
  شهیــــدان سلیمــانی، رئیسی و شخصیت‌های مقاومت منطقه (نظیر سنوار و نصرالله) به نمادهای شعری تبدیل شده‌اند.
  شعرهای مرتبط با این شهیدان، نقش مهمی در زنده ‌نگه‌داشتن آرمان‌های انقلاب دارند.
مفاهیم توحیدی و عرفانی:
  تلفیق مفاهیم عمیق دینی با زبان شاعرانه مانند اشعار مرحوم حمیدی شیرازی
شعر عاشقانه عفیف:
  تأکید بر حفظ حیا و نجابت در بیان عواطف در مقابل شعر عاشقانه مبتذل دوره پهلوی

نقش رسانه در ترویج شعر
تلویزیون و رادیو:
  پخش برنامه‌های تخصصی شعر با حضور شاعران برجسته و تحلیل آثارشان
مثال موفق: برنامه «خوشه‌چین» در دهه ۶۰ که به معرفی شاعران انقلابی می‌پرداخت.
فضای مجازی:
  ایجاد صفحات اختصاصی برای نشر شعرهای فاخر با توضیحات ادبی
  هشدار: پرهیز از انتشار شعرهای سطحی در پیام‌رسان‌های عمومی

راهکارهای ارتقای شعر
توجه به تقوا و معنویت:
  شاعر باید به‌عنوان «انسان کامل»، تقوا و پاکی باطن را در اولویت قرار دهد.
  تجربه شاعرانی مانند حافظ و مولوی نشان می‌دهد که عمق معنوی، شعر را جاودانه می‌کند.
بهره‌گیری از گنجینه ادبیات کلاسیک:
  مطالعه آثار سعدی، حافظ، نظامی و فردوسی نه برای تقلید، بلکه برای الهام‌گیری از تکنیک‌های زبانی و مضمون‌سازی
مثال: استفاده از صنعت تضاد در غزل‌های حافظ یا ایهام در شعر بیدل
مضمون‌سازی خلاقانه:
  پرهیز از تکرار مضامین تکراری و تلاش برای ارائه ایده‌های نو با زبان بدیع
مثال تاریخی: «گفتم ز کجایی؟ گفتا نیمی از ترکستان، نیمی از فرغانه» (صائب تبریزی)
زبان فاخر و ادبی:
  پرهیز از استفاده از زبان عامیانه یا سطحی در شعر جدی
مثال منفی: به‌کارگیری اصطلاحات روزمره در شعر کلاسیک

چشم‌انداز آینده
رسیدن به قله‌های ادبی:
  با تلاش شاعران جوان، دوره کنونی می‌تواند به عصر طلایی جدیدی در ادبیات فارسی تبدیل شود.
نمونه‌های موفق: شاعرانی چون قیصر امین‌پور و سیدحسن حسینی که توانستند شعر انقلابی را به سطح جهانی برسانند.
گسترش بین‌المللی:
  ترجمه شعرهای فارسی به زبان‌های دیگر و معرفی آن در مجامع ادبی جهانی

سنت‌های فراموش‌شده
آغاز دفتر شعر با توحیدیه و نعت:
  در گذشته، شاعران دفتر شعر خود را با مدح خدا و پیامبر(ص) آغاز می‌کردند، مانند «اول دفتر به نام ایزد دانا» در شاهنامه.
احیای این سنت، پیوند شعر امروز را با میراث معنوی تقویت می‌کند.
حفظ قالب‌های کلاسیک:
  قالب‌هایی مانند غزل، مثنوی و قصیده باید همراه با مضامین نوین احیا شوند.

 

این خبر را به اشتراک بگذارید