از میانه کابوس

اميرمحمد يعقوب‌پور- روزنامه‌نگار

 بدون تعارف نتیجه‌ای که در بازی برگشت با النصر عربستان برای استقلال رقم خورد، آنقدرها دور از واقعیت‌های این تیم و اصلا کل فوتبال ایران نبود. با این حال شاید تمجیدهای اغراق‌آمیز از نمایش آبی‌ها در مسابقه رفت و امیدواری‌های کاذبی که در این چند روز ایجاد شده بود باعث شد چنین شکستی تا این اندازه تلخ و غیرقابل هضم جلوه کند. هر چه هست، استقلال در یک بازی یک‌طرفه و بدون اینکه حرفی برای گفتن داشته باشد مقابل النصر شکست خورد و حالا فقط جام‌حذفی برای این تیم باقی مانده است. بیایید چند برش از این شب کابوس‌وار را مرور کنیم.
   این مسابقه آشکارا چکیده همه آن چیزی بود که از یک دهه حضور حسین حسینی در استقلال فهم می‌شود؛ یک گلر خوب و به‌درد‌بخور که کلی هم خدمات دارد، اما معمولا سر بزنگاه‌ها کار دست تیمش می‌دهد. نمایش حسینی در 2بازی رفت و برگشت در بازی با النصر طوری بود که شاید بشود با استخراج یک خلاصه بازی از عملکرد او، حتی هواداران فوتبال در اروپا را هم به تعجب و تحسین واداشت. حسینی در بازی رفت چندین و چند موقعیت صددرصد گل را مهار کرد و بدون اغراق باید گفت اگر درون دروازه استقلال قرار نداشت، شاید یک فاجعه بزرگ رقم می‌خورد. پای طاووس او اما باز هم خودش را نشان داد. اشتباه حسینی در نخستین دقایق بازی برگشت، منجر به دریافت گل نخست مسابقه و فروپاشی روحی و فنی استقلال شد؛ تیمی که شاید حداکثر تلاش و برنامه‌هایش را برای گرفتن یک مساوی و کشاندن کار به ضربات پنالتی گذاشته بود بعد از خوردن این گل آچمز شد. کل داستان حسینی همیشه همین بوده؛ کلی درخشش و زحمت و مرارت و همزمان افت و افول‌هایی که معمولا در تعیین‌کننده‌ترین لحظات رقم می‌خورند. هیچ‌وقت به‌طور قطعی معلوم نمی‌شود با او چه باید کرد!
   اوایل مسابقه و پیش از اینکه رگبار النصری‌ها فعال شود، استقلال یک موقعیت خیلی خوب برای پیش افتادن داشت؛ توپی که رامین رضاییان می‌توانست آن را در فضای سمت راست برای مهران احمدی بیندازد و احتمال بالایی برای گلزنی تیمش به‌وجود بیاورد، اما رضاییان با خودخواهی مانع از وقوع این اتفاق شد.
یک گل زودهنگام از استقلال در عربستان شاید خیلی چیزها را می‌توانست عوض کند، اما رامین این فرصت را از تیم گرفت. داستان او همیشه همین بوده؛ دوست دارد فقط خودش دیده شود متأسفانه.
   خیلی از بازیکنان استقلال در این مسابقه عملکرد بدی داشتند و این موضوع مخصوصا در فاز دفاعی نمود بیشتری داشت، اما به‌طور مشخص باید به عملکرد فاجعه‌بار رافائل سیلوا اشاره کرد؛ مدافع کند برزیلی که رد پایش در رقم خوردن بسیاری از موقعیت‌های گل النصر به چشم می‌خورد. حتما مقصر اصلی گل اول حسین حسینی بود، اما سیلوا هم نتوانست در کنترل و دفع توپ موفق باشد و مثل یک بازیکن آماتور رفتار کرد. اینطور به‌نظر می‌رسد که دوران سیلوا در استقلال به پایان رسیده و ادامه حضور او در این تیم موافقان زیادی ندارد. البته که این قاعده در مورد خیلی از دیگر بازیکنان استقلال هم صدق می‌کند.