
ارثیه سبز ارباب هرمز

نام قبلی: باغ اناری
نام فعلی: بوستان پلیس
موقعیت: تهرانپارس، خیابان استخر، خیابان استقلال
زمان حکومت قاجارها که تهران به اندازه امروز گسترش نیافته بود، تهران شامل چند محله محدود و بقیه روستاهای اطراف آن بود که بهدلیل علاقه شاهان قاجاری به داشتن باغ و عمارت ییلاقی، این روستاها معمولاً به مالکیت یکی از شاهزادگان و اطرافیان شاه درمیآمد. یکی از این مناطق، مجیدآباد بود که اکنون نام محلهای در منطقه ۴ تهران و حوالی فلکه چهارم تهرانپارس است.
نصرالله حدادی، تهرانپژوه درباره این باغها میگوید: «حدود 150سال قبل در محله فعلی تهرانپارس، در منطقه وسیعی انار کاشته شده بود که یکی از رجال قاجار به نام حاجبالدوله آن را آباد کرد و برای پسرش مجید به ارث گذاشت. به مرور زمان و با گذشت یک دهه، مهاجران وارد شدند و روستای مجیدآباد و چند روستای دیگر آنجا شکل گرفت. بعد از حکومت قاجار و در دوره پهلوی اول، مجیدآباد، حسینآباد و مهدیآباد را که در همان اطراف بودند به لطفعلیخان امیرمفخم بختیاری، رئیس ایل بختیاری دادند. چند سال بعد وقتی امیرمفخم در سال ۱۳۲۶ در روستای دزک که حوالی شهرکرد است درگذشت، پسر و عروسش زمینهای این 3روستا و آن باغ انار را به ارباب آرش یا هرمز آرش و همسرش پری آگاهی فروختند.»
ارباب هرمز از واقفان معروف و بزرگ زرتشتی بود که از او عمارتی در همان باغ، زمینهای اهدایی به هلالاحمر چند مدرسه و بیمارستان به جا مانده است. علاوه بر اینها، ارباب هرمز را بنیانگذار محله تهرانپارس که حالا در شرق تهران است هم میدانند. ارباب هرمز سالها به آن باغ انار رسیدگی کرد، بهطوری که تهرانیها محصول انار این باغ را از دیگر انارها تشخیص میدادند.
با گذشت سالها چهره محلهها تغییر کرد و همهچیز دگرگون شد جز آن انارستان که بهخاطر نداشتن حصار و امنیت، محل عبور و مرور خلافکاران شده بود. حدادی در اینباره میگوید: «مردم محله گزارشهایی از حضور فروشندگان موادمخدر میدادند و کسی جرأت نداشت بعد از غروب آفتاب از آنجا عبور کند تا اینکه در سال ۱۳۸۲، دولت با کمک پلیس و شهرداری تهران تصمیم گرفتند که این باغ را پاکسازی و تبدیل به بوستان کنند. در هفته پلیس، آن انارستان تبدیل به بوستانی برای مردم محله تهرانپارس شد و به نام بوستان پلیس در اختیار اهالی محله و تهران قرار گرفت.»
وسعت این بوستان 500هزار مترمربع است که به دو قسمت بزرگ تبدیل شده و با یک پل به همدیگر وصل میشوند. برای طراحی این بوستان از نقشه باغهای ایران باستان الهام گرفته شده است که در آن آبراهها و استخرهای زیبایی وجود دارد و از تنوع گونههای گیاهی مختلف و خاص ازجمله انار، کاج، سرو تبریزی، اقاقیا، بید مجنون، زیتون، توت، پیراکانتا، یاس زرد، میخک هندی، ترون، زرشک، شیرخشت، بوداغ و شمشاد استفاده میشود.