ازگیل‌های این بوستان معروف بود
نام قبلی: باغ دولو
نام فعلی: بوستان جمشیدیه
موقعیت: نیاوران انتهای خیابان امیدوار
بوستان جمشیدیه در شمال تهران یکی از باغ‌های دیدنی با گونه‌های گیاهی متفاوت است که به جمشید دولو، رئیس دانشکده و دبیرستان کشاورزی دوران پهلوی، تعلق داشت. بی‌شک علاقه جمشید دولو به باغبانی، کشاورزی و‌گونه‌های مختلف گیاهی، در توسعه و زیبایی آنجا نقش داشت؛ باغی که بعدها به بوستانی با مساحت 69هزارمترمربعی تبدیل شد.
نزدیکی این باغ به جماران باعث شده بود تا اهالی این روستای خوش آب‌وهوا خاطرات زیادی از آن داشته باشند، به‌خصوص میوه‌های باغ که خوش‌طعم و مرغوب بودند. محمد تیموری درباره روزهای گشت‌وگذار در باغ جمشیدیه می‌گوید: «ما به باغ نمی‌گفتیم جمشیدیه، اینجا به باغ دولو معروف بود. جمشید دولو از ثروتمندان شمیران بود و باغ‌های زیادی داشت. علاقه خاصش به گل و گیاه باعث شده بود تا درختان مرغوب و مقاومی درباغ کاشته شود. میوه‌هایش زبانزد بود. باغ دولو درمسیراصلی صعود به پناهگاه کلک‌چال قراردارد، برای همین کوهنوردان بسیاری از این مسیر برای صعود استفاده می‌کنند. درختان نارون، چنار، سرو، بلوط، افرای سیاه و زبان‌گنجشک همچنان به‌وفور در این باغ وجود دارد و درختان میوه‌اش همچون بادام، زردآلو، گلابی و سیب بسیار مرغوب و از دیرباز جزو درختان میوه این باغ هستند. اما از معروف‌ترین میوه‌های این باغ میوه، ازگیلش بود که به خوش‌طعم‌ترین ازگیل شمیران معروف بود. شمیرانی‌ها می‌گفتند برویم باغ دولو ازگیل بخوریم. جمشید دولو در کنار کشاورزی و باغداری به حیوانات هم علاقه داشت و در بخشی از باغ از حیوانات اهلی نگاهداری می‌کرد. سگی هم داشت که بعداز مرگش درباغ دفنش کرد.»
خانواده دولو از خاندان ثروتمند و بانفوذ قاجار بودند اگرچه از دو طایفه مهم ایل قاجار (یعنی دولوها و قوانلوها) این طایفه قوانلوها بودند که به تخت سلطنت نشستند. قوانلوها نفوذ زیادی در دربار آغامحمدخان قاجار پیدا کردند ولی دولوها نیز از قافله عقب نماندند و پول و ثروت هنگفتی به نام خود ثبت و ضبط کردند. جمشید دولو به همراه برادرش امیرهوشنگ دولو، فرزندان ولی خان آصف‌السلطنه بودند. ولی خان، داماد مظفرالدین شاه و مالک اراضی زیادی در شمیران بود و این زمین‌ها بعد از او به پسرانش امیرهوشنگ و جمشید رسید. امیرهوشنگ که بعدها دردربار پهلوی نفوذ زیادی پیدا کرد، به پدر خاویار ایران معروف شد. اما جمشید برادرش به کشاورزی و باغداری علاقه بیشتری داشت و سال 1324به‌عنوان رئیس دانشکده کشاورزی کرج منصوب شد.
تیموری می‌گوید: «جمشید دولو باغ مورد نظر را به فرح پهلوی هدیه داد و البته قرار شد این باغ به خانه سالمندان تبدیل شود، ولی این وعده عملی نشد و بعد از پیروزی انقلاب باغ دولو با نام پارک جمشیدیه در اختیار عموم مردم قرار گرفت تا در یکی از زیباترین و بکرترین باغ‌های تهران قدم بزنند.»
