خلیفه‌های منیریه و قنادی‌های معروف
موضوع:مشاغل قدیمی
ویژگی: خیابان شبستری، خیابان ژیان‌‌پناه
کافی است همت کنید و خیابان‌های اصلی و فرعی محله‌های امیریه و منیریه را پیاده گز کنید؛ هنوز هم چراغ مغازه‌های قدیمی روشن است و نفس کسبه پا به سن گذاشته گرم. رضا جعفری، از اهالی محله امیریه می‌گوید: «اهالی این محله‌ها به مشاغل گوناگونی مشغول بودند، اما از میان همه مشاغل شغل ظروف کرایه‌ای، خیاطی و قنادی بسیار پررونق و پرطرفدار بود. نزدیکی به کاخ مرمر باعث شده بود که شخصیت‌های حکومتی در سال‌های 1300 تا 1340 تمایل بیشتری به زندگی در امیریه و منیریه داشته باشند.این خانواده‌ها به‌دلیل تمکن مالی، مهمانی و جشن‌های زیادی برگزار می‌کردند و درنتیجه فروش ظروف کرایه و شیرینی بسیار رونق داشت. خیاط‌های معروفی که بیشتر شخصی‌دوز بودند هم در امیریه و منیریه مغازه داشتند؛ یعنی لباس‌ها را به‌طور اختصاصی برای فلان شخصیت سیاسی و اجتماعی می‌دوختند. دوخت لباس‌های نظامی برای نظامیان رده‌بالا هم اینجا باب بود. مثلاً حاج منصور آزاد یکی از خیاط‌های بنام آن روزگار اینجا مغازه خیاطی داشت.»
مهدی کامران‌یزدی، پسر مرحوم سیدکاظم کامران‌یزدی، فردی که نخستین بار کیک یزدی را به تهرانی‌ها معرفی کرد می‌گوید: «آن روزها قنادی در محدوده امیریه و منیریه زیاد بود؛ از قنادی حاج محمود لادن‌مقدم گرفته تا قنادی حاج عباس گواهی که خیلی معروف بودند. قنادی محمدعلی جاهد پیکانی که به قنادی میهن معروف بود هم سال ۱۳۱۵ در ضلع شمال غربی میدان منیریه پا گرفت. مرحوم پدرم، حاج کاظم کامران‌یزدی نیز سال ۱۳۲۸ قنادی کامران‌یزدی را در همان حوالی راه‌اندازی کرد. همه مدل شیرینی‌های یزدی هم می‌پخت اما کیک یزدی‌هایش حرف نداشت و تهرانی‌ها برایش صف می‌کشیدند. آن روزها قنادها همه‌فن‌حریف بودند و همه کارهای قنادی از عهده‌شان برمی‌آمد و برای همین به آنها لقب خلیفه می‌دادند. پدرم یکی از خلیفه‌های معروف تهران بود. قنادی لادن را برادران لادن راه‌اندازی کردند؛ حاج احمد، حاج محمود و
حاج قاسم. حاج محمود با قنادی لادن طعم خوش زولبیا و بامیه را برای اهالی امیریه و محله منیریه ماندگار کرد.»
در همینه زمینه :
