نقش گیاهان بومی در محیط‌زیست

با نزدیک شدن به روز درختکاری، توجه به کاشت درختان بومی به‌جای گونه‌های مهاجم اهمیت زیادی دارد. گیاهان بومی با شرایط اقلیمی و خاکی منطقه سازگارند، به آب کمتری نیاز دارند و زیستگاه طبیعی پرندگان و حشرات مفید را حفظ می‌کنند. در مقابل، گونه‌های مهاجم مانند کهور آمریکایی، سنجد تلخ و برخی کاج‌های غیربومی تعادل اکوسیستم را به هم می‌زنند و منابع آبی را تهدید می‌کنند. در طرح «یک میلیارد درخت» که با هدف گسترش پوشش گیاهی کشور اجرا می‌شود، شهروندان می‌توانند با دریافت نهال رایگان از منابع طبیعی و کاشت گونه‌های بومی مانند بلوط، بادام کوهی، بنه، انجیر وحشی و ارغوان نقش مؤثری در احیای طبیعت ایفا کنند، به این شرط که برای 3 سال آینده مسئولیت نگهداری از آن گونه را برعهده بگیرند. این کار نه‌تنها باعث افزایش سرسبزی می‌شود، بلکه از فرسایش خاک، کاهش تنوع زیستی و بحران کم‌آبی نیز جلوگیری می‌کند.