پشت‌پرده عجله آمریکا برای آتش‌بس در غزه

تلفات نظامیان اسرائیلی، ناکامی در تحقق اهداف جنگ غزه، شکست در کوچاندن ساکنان منطقه و احتمال نافرمانی قریب‌الوقوع در فرماندهی ارتش اسرائیل راز روی‌آوردن تل‌آویو و واشنگتن به آتش‌بس است. این مطلب را عبدالباری عطوان، تحلیل‌گر جهان عرب نوشته‌است. در این یادداشت آمده‌است:

  رزمندگان در غزه فقط پایداری نمی‌کنند؛ بلکه عملیات خود را توسعه می‌دهند و شیوه‌های جدیدی به‌ویژه با به‌کاربستن کمین در پیش می‌گیرند. آنها تحرکات ارتش اسرائیل را رصد می‌کنند و با دقت نظامیان صهیونیست را شکار و تانک‌ها و خودروهای زرهی حامل نظامیان را منهدم می‌کنند؛ و این اوج خلاقیت است.
  درحالی نظامیان دشمن از غزه می‌گریزند و بیشتر نظامیان ذخیره از خدمت سر بازمی‌زنند که هزاران مبارز، داوطلبانه به صفوف مقاومت می‌پیوندند. نظامی خوش‌شانس اسرائیلی فردی است که با جراحات شدید در این برهه از زمان زنده می‌ماند.
  با گذشت ۱۶‌ماه از حمله به غزه، ارتشی که خود را پنجمین ارتش قوی خاورمیانه می‌نامد، به ۱۰درصد از تونل‌های مقاومت هم نرسیده‌است. همه تحرکات نظامیان و جنگنده‌ها و سیستم‌های جاسوسی اسرائیل برای آزادی اسیران و یا رسیدن به انبارهای تسلیحات و کارگاه‌های ساخت آنها، در غزه‌ای (که مساحت آن از ۳۶۰کیلومترمربع فراتر نمی‌رود، به دلیل فرماندهی مقاومت که روند جنگ را با زیرکی از حیث عملیاتی و اطلاعاتی مدیریت می‌کند) ناکام مانده‌اند.
  مقاومت در غزه خواستار آتش‌بس نشده و این رژیم اشغالگر و شهرک‌نشینان و نهادهای نظامی آن‌اند که به‌علت طولانی‌شدن جنگ، تحت فشارند و در تحقق همه اهداف‌شان که بارزترین آنها پیروزی بر مقاومت است، ناکام مانده‌اند.
   16ماه است که از پیشرفت در مذاکرات مربوط به آتش‌بس در قاهره و دوحه می‌شنویم؛ اما واقعیت این است که این اظهارات گمراه‌کننده مانوری برای خرید زمان با هدف تداوم نسل‌کشی در غزه است.
   صهیونیست‌ها امیدوار بودند که بتوانند اراده مقاومت را بشکنند؛ اما مقاومت ذره‌ای از شروط خود عقب ننشست و خواهان خروج کامل اشغالگران و آزادی شمار زیادی از اسیران از زندان‌های اشغالگران و بازگشت همه آوارگان و شروع فوری بازسازی غزه شد.