شاگرد مکتب زورخانه‌ام

راحله عبدالحسینی-روزنامه‌نگار

همان بار اولی که صدای ضرب زورخانه در سرش پیچید، تصمیم خود را گرفت. هنوز 10سالش نشده بود که پا به زورخانه می‌گذاشت و ورزش پهلوانی را تماشا می‌کرد.
 ریتم صدای مرشد و ادب پهلوانان را که دید مطمئن شد هر چه آرزو داشته در همین گود مقدس است. جلال عمارلو از همان روز کمر همت‌بست و ضرب زورخانه را با جان و دل تمرین کرد.  حالا در 17سالگی به‌عنوان جوان‌ترین مرشد زورخانه خراسان شمالی در جشنواره «مرشدان برتر ایران» دیپلم افتخار کسب کرده و به قول خودش‌تازه اول راه
شاگردی است.

تمرین مرشدی
جلال عمارلو مانند پسربچه‌های هم‌سن و سالش از فوتبال و گل‌کوچیک خسته نمی‌شد، اما هیچ‌وقت ورزش مورد علاقه‌اش نبود تا اینکه یک روز همراه برادرش راهی زورخانه شد. آن روز در ذهنش جان می‌گیرد و می‌گوید: «اول برایم عجیب بود که هر کسی وارد می‌شود رسم ادب را به‌جا می‌آورد. احترام عجیبی بین ورزشکاران بود. اعضای زورخانه هم سلسله‌مراتبی دارند؛ نوچه، میاندار، مرشد یا کهنه‌سوار هر یک جایگاهی دارند، اما وقتی صدای ضرب مرشد را برای نخستین‌بار شنیدم، دل و جانم پرکشید و شدم پای ثابت
تمرین‌های زورخانه‌ای.»  عمارلو که بعد از آن روز در کلاس‌های نونهالان ثبت‌نام‌ کرد، می‌گوید: «برای نشستن در جایگاه مرشدی باید ورزش زورخانه‌ای را بلد باشی. از سال 1400 ضرب زورخانه به‌دست گرفتم و مرشدی را تمرین کردم.»

پای حرف پیشکسوتان
جوان‌ترین مرشد زورخانه خراسان شمالی در جشنواره «مرشدان برتر ایران» حالا 3روز در هفته برای مرشدی به زورخانه می‌رود.
جلال عمارلو می‌گوید: «کلام استادم را مو به مو یاد می‌گرفتم، اما می‌خواستم فوت و فن این راه را از بزرگان و باتجربه‌ها هم بیاموزم. فیلم‌های مرشدان و پیشکسوتان تهران، یزد و اصفهان را بارها و بارها می‌دیدم و تمرین می‌کردم.» او با بیان اینکه اشعاری که مرشد می‌خواند راه و رسم زندگی را نشان می‌دهد، ادامه می‌دهد: «قهرمان ورزشی تکرار می‌شود، اما پهلوان تکرار نمی‌شود و نامش جاودانه است؛ زیرا در گود زورخانه ادب و معرفت و ازخودگذشتگی تمرین می‌کند. زورخانه جای تمرین ازخودگذشتگی، ایثار، فداکاری و وطن‌دوستی است. اینجا غرور جایی ندارد. یاد می‌گیریم از حال همسایه باخبر باشیم و می‌خوانیم: گر دست فتاده‌ای بگیری مردی!»

نواهای زورخانه با نت موسیقی
کسب دیپلم افتخار در دوازدهمین دوره جشنواره مرشدان برتر ایران‌زمین که 17دی برگزار شد، برای جلال عمارلو به‌عنوان مرشد نوجوان و توانمند بجنوردی مسئولیتی هم ایجاد کرده‌است.   جلال عمارلو می‌گوید: «علاقه‌مند شدن بچه‌ها به ورزش زورخانه‌ای از کودکی و نوجوانی با نشان دادن جذابیت‌های این ورزش باستانی محقق می‌شود. آشنایی بچه‌مدرسه‌ای‌ها با دنیای ورزش باستانی از اهداف من است و هر کاری از دستم بربیاید انجام می‌دهم.»  عمارلو که خودش را شاگرد مکتب زورخانه می‌داند و به فکر دریافت سردم زرین مرشدی هم هست، آرزویی دارد: «کتابی خواهم نوشت که نواهای زورخانه براساس نت موسیقی در آن گردآوری شده‌ باشد.»

بدون وضو به زورخانه نمی‌روم
خواندن اشعاری در مدح حضرت علی(ع) و ائمه اطهار(ع)، اشعار بزرگان ادب فارسی و شاهنامه فردوسی سبب شده تا ضرب زورخانه حرمت داشته باشد. جلال عمارلو می‌گوید: «از نخستین استادم آموختم که برای ورود به زورخانه و بعد هم نشستن در جایگاه مرشدی باید وضو داشت. من هم یک روز بی‌وضو به زورخانه نرفتم.»