دوئل ترسوها و مردم

پیشرفت کشور
ترسوها:
   راه رشد و توسعه کشور این است که کاری کنیم آمریکا فشار را از روی ایران بردارد.
   چگونه؟ ببینیم خواسته او چیست همان را عمل کنیم.
   برداشتن فشار را با تامین خواسته‌های او معامله کنیم.
مردم:
   ما نمی‌خواهیم تابع اراده تحریم‌کننده‌ها باشیم. هر توسعه و رشدی در سایه هویت و استقلال و آزادی‌مان باید تامین شود نه سرسپردگی و وابستگی.
   فشار ، تهدید و تحریم وقتی برداشته می‌شود که قدرت‌های دشمن از ما ناامید شوند.
   قدرت اصلی در دست خود مردم است. روی ایمان، اندیشه، علم و تلاش مردم باید حساب کرد.

حل مشکلات اقتصادی
ترسوها:
   راهبرد اصلی حل مسائل اقتصادی مذاکره است.
مردم:
   راه‌حل مسائل اقتصادی استفاده از ظرفیت‌های طبیعی و انسانی خودمان است نه انتظار از دشمن

معضلات فرهنگی
ترسوها:
   دشمن قدرت ایجاد چالش و اغتشاش در کشور را دارد، منفعل شویم و بپذیریم تا اغتشاش نشود.
مردم:
   مردم ما مومنند و مستقل و این دو دارایی را با هیچ‌چیز عوض نمی‌کنند.

مقاومت و حضور در منطقه
ترسوها:
   با نگاه به ابزار پیشرفته نظامی دشمن و حجم ویرانی، کشتار و اشغالی که ایجاد کرده‌اند، ترسوها می‌گویند این قدرت‌ها پیروز شده‌اند.
   باید اراده آنها در منطقه را بپذیریم و خود را به خطر نیندازیم و واقع‌گرا باشیم.
مردم:
   شکست ما یعنی پذیرش آقایی و سروری جنایتکارها بر خودمان.
   ملاک شکست و پیروزی، فراتر از مادیات و ظاهر است و بلکه اراده راهبردی دو جبهه حق و باطل است.
   دشمن در واقع شکست خورده است. چون در منطقه اراده راهبردی‌اش شکسته، محصور شده، ناامن شده، اقتدارش شکسته، مشروعیتش بین مردم دنیا نابود شده، دچار اختلاف و ضعف شده و به هیچ هدف تعیین‌کرده‌اش نرسیده است.

سیاست خارجه
ترسوها:
   اول مسائل‌مان را با قدرت‌هایی که می‌خواهند به ما ضربه بزنند حل کنیم، بعد تعامل با دیگران را (اصل تمرکز گفت‌وگو با کدخدا)
مردم:
   دنیا فقط چند کشور متخاصم نیست آنجا فرصت نیست بلکه تهدید است باید با همه دنیا تعامل کنیم، اما با رعایت عزت، حکمت و مصلحت

روایت‌سازی‌ رسانه‌ای
ترسوها:
   کلان روایت دشمن در ذهن مردم نشسته و ما هم باید تابع آن شویم.
مردم:
   کلان روایت دشمن با تبیین و روشنگری نابود می‌شود، کافی است به دشمن بدبین باشیم و حق را بگوییم.