معمای امیرعلی

آن اوایل که پیتسو موسیمانه هدایت استقلال را بر عهده گرفته بود، از جسارت او در بازی دادن به جوانان به‌عنوان یکی از نقاط قوت این مربی یاد می‌شد. به‌عنوان مثال گل برتری استقلال مقابل مس‌رفسنجان را ابوالفضل زمانی به ثمر رساند و البته جوانانی مثل امیرعلی صادقی و مجتبی هاشمی‌نسب هم در همان روزها فرصت حضور در میدان را پیدا کردند. البته همزمان یک نگاه بدبینانه هم وجود داشت دال بر اینکه تعداد بالای مصدومان و بازیکنان غایب استقلال از دلایلی بوده که باعث شده مربی آفریقایی از سر ناچاری دست نیاز به سمت جوان‌ها دراز کند. با سپری شدن چند هفته و تکمیل‌تر شدن فهرست بازیکنان استقلال، به‌نظر می‌رسد این فرضیه چندان هم دور از واقعیت نبوده، چرا که در مسابقات اخیر اثر چندانی از آن روند جوانگرایی در استقلال به چشم نمی‌خورد.
یک مثال شاخص در این زمینه شاید مربوط به امیرعلی صادقی باشد؛ وینگر و مهاجمی که همیشه به‌عنوان ستاره مسابقات تدارکاتی استقلال شناخته می‌شد و به ندرت فرصت بازی پیدا می‌کرد، اما موسیمانه در همین بازه زمانی مورد اشاره به او اعتماد کرد و نتیجه خیلی خوبی هم به‌دست آورد. صادقی که در بازی با پاختاکور 27دقیقه مورد استفاده قرار گرفت، در لیگ برتر طی 2بازی پیاپی در ترکیب اصلی استقلال به میدان فرستاده شد؛ همان دیدار با مس‌رفسنجان و سپس بازی بیرون از خانه با فولاد که صادقی در اهواز عملکرد خیلی خوبی داشت و گل دوم آبی‌ها را هم به زیبایی به ثمر رساند. طبیعتا در چنین شرایطی انتظار می‌رفت جایگاه صادقی تثبیت شود، اما به شکلی عجیب این اتفاق رخ نداد و او در 2بازی بعدی مقابل گل‌گهر سیرجان و آلومینیوم اراک، یک دقیقه هم به میدان نرفت. نگرانی از این ناحیه است که مبادا آن رغبت به جوانان واقعا از سر ناچاری بوده و امثال امیرعلی صادقی هم قرار است به وضعیت پیشین خود برگردند، هرچند برای قضاوت دقیق در این زمینه هم باید بردبار بود.