خوابیدن در باد ال‌کلاسیکو

توماس رونکرو، ورزشی‌نویس معروف که هوادار رئال‌مادرید است، با ابراز شادمانی از گلی که سرخیو گونسالس، بازیکن لگانس به بارسلونا زد(چون بازیکن آکادمی رئال‌مادرید بوده)، درباره وضعیت فعلی بارسلونا نوشته: «بعد از برد ۴ بر صفر در برنابئو، بارسلونا خودش را پادشاه اروپا و جهان می‌دانست. این عادت که فقط به فکر بردن رئال‌مادرید باشند و این توهم، عواقب سختی برایشان داشت. رئال سوسیداد، سلتاویگو، لاس‌پالماس و حالا لگانس، جشن قهرمانی زودهنگام بارسا را به باد داده‌اند. به‌نظر می‌رسد مدعیان اصلی قهرمانی در کنار سیبلس و نپتون (اشاره به رئال‌مادرید و اتلتیکومادرید) قرار دارند. اگر بارسا به این روند ادامه دهد، کانالتاس (محل جشن‌های قهرمانی بارسا) یک سال دیگر هم خشک می‌ماند. قبلا هم گفته‌ام و اینجا دوباره تکرار می‌کنم؛ امسال هم نه.»
در دوران ژاوی هم چنین ذهنیتی در بارسا وجود داشت. آنها یک‌بار در ال‌کلاسیکوی سوپرجام شکست خوردند اما فقط به‌خاطر اینکه خوب بازی کرده بودند، رختکن تیم شبیه رختکن تیم قهرمان شد و همه از اینکه توانسته‌ بودند با آن تیم درب و داغان و وضعیت اقتصادی ناگوار باشگاه، جلوی ستارگان رئال مقاومت کنند و حتی در دقایقی طولانی تیم برتر میدان باشند، خوشحال بودند. بعد از این هم که یک پیروزی 4بر صفر دیگر در لالیگا از راه رسید، بارسایی‌ها دیگر اشباع شدند و دنبال جام‌ها نرفتند. در تیم فعلی هم تا زمانی که دست هانسی فلیک رو نشده بود، همه‌‌چیز گل و بلبل بود و 11پیروزی در 12بازی نخست به‌دست آمد. اما در فوتبال استفاده از یک روش نمی‌تواند مدتی طولانی تیم را به موفقیت برساند. حتی سیستم‌های فوتبال هم چند وقت یک‌بار منقضی می‌شوند. چه‌کسی فکر می‌کرد زمانی سیستم 2-5-3منسوخ شود یا 1-3-2-4دیگر سیستم مشترک همه تیم‌های جهان نباشد؟ حتی پس از مدتی ضعف‌های تیکی‌تاکا هم هویدا شد.
بارسای فلیک براساس تله آفسایدگیری و ضدحمله‌ها بنا شد. سرمربی آلمانی دوست داشت بازیکنانش جلوی زمین پرس کنند و بازیکنان عقبی تا نیمه جلو بیایند. پیروزی 4بر صفر در ال‌کلاسیکوی این فصل حاصل همین ایده بود. همان مسابقه هم می‌توانست در نیمه‌اول با اختلاف چند گل به سود رئال به پایان برسد اما آفسایدگیری، تیم میزبان را بیچاره کرد. این موفقیت‌ها تا چند هفته ادامه داشت، تا اینکه مربیان لالیگایی راهی برای مقابله با آن پیدا کردند. حالا بارسا در 6مسابقه آخر تنها یک پیروزی در زمین مایورکا به‌دست آورده، اتلتی و رئال به تیم درخشان ابتدای فصل چسبیده‌اند و بعد از ال‌کلاسیکو خط دفاعی بارسا نتوانسته حتی یک بازی را هم بدون گل خورده به پایان ببرد. بارسا فقط در اروپا مقابل برست دروازه خود را بسته نگه داشت.
شاید بهتر باشد هانسی فلیک سقف رویاهای بازیکنان را بالا ببرد؛ همانگونه که خودش در برنامه‌ریزی‌های این فصل، فینال لیگ قهرمانان اروپا را هم در تقویم تیم گنجانده است.