دریچه

کاربردهای هوش مصنوعی در آموزش
اصطلاح هوش مصنوعی برای توصیف سیستمی به‌کار می‌رود که می‌تواند فعالیت‌های شناختی وابسته به ذهن انسان ازجمله «یادگیری» و «حل مسئله» را به ‌خوبی یا حتی بهتر از انسان‌ها انجام دهد. با توجه به نو بودن این سیستم و اثرگذاری آن بر روند آموزشی کشور، پژوهش‌های اندکی در این رابطه وجود دارد. پژوهش « نقش هوش مصنوعی در آموزش و یادگیری» نوشته یوسف‌رضا رضایی که در تابستان1403 منتشر شد را می‌توان به‌عنوان تلاشی برای شفاف کردن کارکردهای هوش مصنوعی معرفی کرد.

خودکار شدن فعالیت‌ها
در محیط‌های آموزشی، وظایفی مانند ارزیابی آزمون‌ها و بررسی تکالیف، زمان قابل‌توجهی از معلمان را به‌خود اختصاص می‌دهد؛ کمک گرفتن از هوش‌مصنوعی می‌تواند، ارتباط مستقیم با دانش‌آموزان و آموزش مفاهیم جدید را جایگزین این فرایندهای زمانبر کند.

پشتیبانی
معلم‌ها نمی‌توانند همیشه حین تحصیل در کنار دانش‌آموزان حضور داشته باشند؛ درحالی‌که برخی از مباحث نیازمند توضیح بیشتر برای عده‌ای از دانش‌آموزان است. پشتیبانی اضافی هوش مصنوعی در بعضی مباحث درسی می‌تواند به دانش‌آموزان در یادگیری مباحثی مانند اصول ریاضیات کمک کند. در این میان نباید فراموش کرد که این ابزار برای یادگیری مفاهیم سطح بالا مناسب نیستند.

دسترسی جهانی
یکی از کاربردهای بزرگ هوش مصنوعی، دسترسی همگانی به مطالب است؛ هر دانش‌آموز با استفاده از دسترسی جهانی می‌تواند در هر مکان و زمانی نکات تازه‌ای را یاد بگیرد و دیگر محدودیت‌های اینچنینی مانع یادگیری آنها نشود.