روزگار سیاه «عصر جدید»
عصر جدید که روزگاری یکی از محبوب ترین سینماهای پایتخت بود این روزها در تعطیلی ابدی است
فاطمه عباسی
نام سینما «عصر جدید» احتمالا برای بخش زیادی از نسل جوان غریب و ناآشناست، اما برای نسلی قدیمی‌تر پر از خاطره بصری است؛ نسلی که در فضای آن فیلم دیده، رؤيا بافته، خاطره ساخته و برخی را عاشق سینما کرده و همین عشق کسب‌وکارشان شده است. اگر پای صحبت نسل قدیمی سینما بنشینیم و رد علاقه‌شان به سینما را بگیریم، بعید است از یکی از همین سالن‌های سینما سر درنیاوریم. نام فیلم‌ها به خاطرات و خاطرات به سالن سینما گره خورده است. شاید به همین‌خاطر است که خبر تخریب سینما عصر جدید، غبار حسرت و اندوه به جا می‌گذارد. این واکنش‌ها برای نسلی که عادت کرده فیلم‌ها را روی صفحه لپ‌تاپ و موبایل ببیند، شاید عجیب به‌نظر برسد و خاموشی چراغ سالن‌های سینماهای قدیمی و محو‌شدن تدریجی آنها اهمیتی نداشته باشد. اما برای آنها که با این سالن‌های سینما، خاطره جمعی دارند، اندوهناک است. سینما عصر جدید که حالا برای فروش گذاشته شده و شاید در آینده تخریب و احتمالا به یک ساختمان چند‌طبقه یا یک پاساژ بزرگ تبدیل شود، در 25مهر ۱۳۳۶ با نمایش فیلم «قهرمان چابک» به‌عنوان سینما تخت‌جمشید افتتاح شد. سال۱۳۵۸ «عصر جدید» بازسازی شد و تا سال‌ها تنها سینمای سه‌سالنه کشور بود. در سال‌های بعد از انقلاب سینما عصر جدید محل نمایش فیلم‌های هنری مثل آثار آندری تارکوفسکی، سرگئی پاراجانف، آندره وایدا و ییلماز گونی و پاتوق اصلی سینمادوستان و علاقه‌مندان جدی سینما بود. بعد از آنکه پاتوق هنری‌بازان پایتخت به تسخیر تولیدات پویا فیلم درآمد، فیلم‌دیدن در این سینما هم کم‌کم از رونق افتاد و از سینما عصر جدید این سال‌ها فقط خاطره‌ای مانده و حسرتی. به هرحال تعطیلی سینما «عصرجدید» همانند سایر سینماهای قدیمی بحث تازه‌ای نیست و با وجود پردیس‌های سینمایی در پاساژهای بزرگ، طبیعی است که این سالن‌ها کارکرد خود را از دست داده باشند، اما کاش این ساختمان قدیمی و سالن سینما به جای تبدیل‌شدن به یک مرکز تجاری با تعمیرات و تغییراتی مثل بازسازی برای نمایش فیلم‌های قدیمی، نشست‌های خاص سینمایی، پاتوق فیلم کوتاه و مستند و... دوباره احیا شود.
