بدتر از نازی‌ها
هیچ دولتی به اندازه آلمان در حمله به جنبش همبستگی فلسطین و حمایت از نسل‌کشی مداوم اسرائیل در غزه، سختگیر نبوده است.
برگزاری تظاهرات در طرفداري از فلسطین اشغالي در برلین و یا هر جای دیگري از آلمان با حمله پلیس و مطبوعات این کشور به معترضان همراه است.
در ماه آوریل، مجمع فلسطین(یک کنفرانس برجسته طرفدار فلسطین) در برلین توسط صدها افسر پلیس لغو شد.
غسان ابوسیتا، رئیس بریتانیایی-فلسطینی دانشگاه گلاسکو، از ورود به آلمان برای شرکت در یک کنفرانس منع شد.
ابو سیتا، جراح پزشکی که از سال گذشته در چندین بیمارستان غزه داوطلب شده بود و اكنون قصد داشت در مورد وضعیت وحشتناکی که حملات اسرائیل به سیستم بهداشتی نوار غزه وارد کرده است، صحبت کند، سخنراني‌اش لغو شد.
آیریس هفتس، روانکاو آلمانی-اسرائیلی در برلین، اکتبر گذشته به اتهام صهیونیست‌ستیزی دستگیر شد.
بیش از 100هنرمند، نویسنده، دانشگاهی، روزنامه‌نگار و کارمند فرهنگی آلمانی-یهودی نامه‌ای سرگشاده منتشر کردند که در آن سرکوب سخنرانی‌های طرفداران فلسطین اشغالي توسط آلمان و اتهامات یهودی‌ستیزی علیه همه ازجمله یهودیانی مانند آنها که توسط آلمان انجام شده را محکوم کردند.
اینکه چرا آلمان علیه معترضان طرفدار فلسطین اشغالي سختگیری و فشار وارد می‌کند را باید در تاریخ این کشور جست.
آلمان با حمایت بی‌قید و شرط و نامحدود از «دولت صهیونیستی» تازه‌تأسیس که پایگاه نظامی غرب در فلسطین اشغالي شد، می‌خواست کارهای نازی‌ها را سرپوش بگذارد اما این موضوع کاملا اشتباه بود.
از سال1953 آلمان در حال دادن غرامت به اسرائیلی‌هاست در صورتی که مدرکی برای کشتن آنها نیست.
الجزیره: استقبال دولت آلمان از حمله کنونی اسرائیل به غزه به‌دلیل احساس گناه در مورد هولوکاست نیست، بلکه نیاز به عادی‌سازی و نسبی کردن حمایت از اسرائیل است.
حمایت از هولوکاست اسرائیل، به‌عنوان یک اقدام ضروری برای «دفاع از خود» به آلمان این امکان را می‌دهد تا به داستان‌هایی که در مورد هولوکاست‌های خود ساخته است، پایبند بماند.
مقامات آلمانی می‌دانند که صحبت‌های گالانت در تشبیه مردم غزه به حیوان، همان عبارتی است که هیتلر در مورد یهودیان در 4اکتبر1943 به كار برده بود.
