مردی که «ع.ف» نمی‌شود
رسول بهروش| طی چند روز گذشته خبر متهم شدن دو مجری سرشناس تلویزیونی به دریافت هدیه و وام کلان از یک موسسه مالی و اعتباری، مثل بمب در فضای رسانه‌ای کشور ترکیده است. هر دو نفر آدم‌های ظاهرالصلاحی هستند که یکی از آنها تا همین چند ماه پیش در برنامه‌اش چپ و راست درمورد بدهکاران بانکی پلاتوی طنز می‌گفت و ملت هم برایش کف می‌زدند! البته که آنچه مطرح شده، فعلا در حد «اتهام» است و هر دو نفر ضمن تکذیب داستان، از تعقیب قضایی اتهامزنندگان خبر داده‌اند.
با این همه، آنها تنها ستاره‌های تلویزیون نیستند که چنین شائبه‌هایی درموردشان مطرح می‌شود؛ چه اینکه همین دو هفته پیش بحث درمورد پشت پرده مالی یک برنامه پربیننده دیگر در فضای مجازی داغ شد. البته که پدید آمدن این فضا پیرامون صداوسیما جای تعجب ندارد. وقتی تلویزیون به صورت انحصاری اداره می‌شود، معدود افرادی که شانس حضور موثر و مستمر در این رسانه را پیدا می‌کنند از ضریب نفوذ بالایی بهره‌مند می‌شوند. در این شرایط طبیعی است که آنها همیشه زیر ذره‌بین باشند و در حوزه مسایل مالی و اقتصادی هم شایعات درست یا غلطی در موردشان ساخته شود. این قاعده اما ظاهرا یک استثنای بزرگ دارد و آن عادل فردوسی‌پور است؛ کسی که بیش از 20سال در بالاترین سطح برای تلویزیون کار کرده و شاید پرنفوذترین چهره دو دهه گذشته این رسانه بوده، اما هرگز چنین ابهاماتی درموردش مطرح نشده است.
عادل به‌خاطر جنس کاری که دارد، تا به حال لج خیلی‌ها را درآورده و تقریبا همیشه هم تحت فشار بوده است. گروه‌های متنوعی منتقد یا مخالف فردوسی‌پور هستند؛ از مربیان سنتی که فکر می‌کنند مجری90 دکان آنها را در تیم‌های بزرگ تخته کرده تا گروه‌های تندرو که در حاشیه همین جام‌جهانی برایش نوشتند: «اگر به این مجری تلویزیونی رو بدهی، لابد می‌خواهد شنای زنان را هم روی آنتن پخش کند!» حتی گاهی هواداران سرخابی هم با این گمان که عادل به ضرر تیم محبوب‌شان گام بر می‌دارد علیه او کمپین ساختند و فضا درست کردند. با تمام اینها اما، هرگز شائبه لفت‌ولیس و سودجویی مالی درمورد فردوسی‌پور وجود نداشته و حتی خونی‌ترین دشمنانش هم نتوانسته‌اند در این زمینه از او گزک بگیرند. آیا افتخاری از این بزرگتر وجود دارد؟
صد البته عادل هم «انسان» است و به حکم همین ویژگی نقایص قابل طرحی در کارش وجود دارد. مثلا همین حالا می‌شود از او بابت پشتیبانی اعصاب خردکن و مطلقش از کارلوس کی‌روش انتقاد کرد یا بر او خرده گرفت که چرا در کنار پخش معاشرت عمومی رئیس‌جمهور کرواسی(!) بخشی از جسارت و قدرت لابی‌گری‌اش با مدیران سازمان را برای بازگشایی پرونده حیاتی «حق پخش تلویزیونی» به کار نمی‌گیرد؟ اینها و خیلی نقدهای دیگر حتما بر عادل وارد است و منتقدان او هم باید مثل خودش بی‌پروا به کم‌وکاستی‌های مجری نود بپردازند. در عین حال اما، همه باید خوشحال باشیم که در این برهوت پاکدستی، حداقل یک نفر هست که بعد از 20سال درخشش در آسمان تلویزیون، نه دنبال وام میلیاردی است و نه وصله شیتیل گرفتن از این و آن به او می‌چسبد. او عادل فردوسی‌پور است و هرگز «ع.ف» نخواهد شد؛ حتی اگر برخی همکارانش به جاده خاکی بزنند و رسانه متبوعش با ارز دولتی خوراک دام وارد کند!
