ثروت ایران در جنگل‌های زاگرس

مجيد جباري-روزنامه‌نگار

 جنگل‌هاي زاگرس با دربرگيري 11 استان كشور يكي از ارزشمندترين رويشگاه‌هاي گياهي جهان به شمار مي رود. بزرگ‌ترين رودخانه‌هاي ايران همچون كارون، كرخه، زهره، كر، دز و حتي زرينه‌رود و سفيدرود از جنگل‌هاي زاگرس سرچشمه مي‌گيرند. سفيدرود كه سرچشمه‌اش از استان كردستان است، با عبور از استان گيلان بيش از 200 هزار هكتار از شاليزارهاي اين استان را آبياري مي‌كند. 50 درصد برق ايران از نيروگاه‌هاي برقابي سدهايي توليد مي‌شود كه در مسير رودخانه‌هاي بزرگي همچون كارون، كرخه و دز احداث شده است. جنگل‌هاي زاگرس حجم بالايي از گرد و غباري را كه از عراق، عربستان و سوريه به سمت ايران مي‌آيند، كنترل مي‌كند. با اين وجود اما جنگل‌هاي زاگرس با مشكلات بزرگي مواجه است و مهم‌ترين آن، زادآوري صفر درختان بلوط و حركت زاگرس به سمت پيري است. مهم‌ترين دلایل آن هم چراي بي‌رويه دام، توليد زغال از درخت بلوط و تغييرات اقليمي است.

نجات زاگرس با كمك مردم محلي
سيديوسف مرادي، كارشناس محيط زيست:  يكي از مشكلاتي كه در حوزه زاگرس وجود دارد، عدم آگاهي نسبت به ثروت بزرگي است كه در اين ناحيه وسيع جنگلي وجود دارد؛ به همين دليل هيچ وقت طرح جامع و كارآمدي براي احيای زاگرس انديشيده نشده و به اجرا درنيامده است. نجات زاگرس و درختان ارزشمند بلوط نيازمند عزم ملي است كه خوشبختانه هفته گذشته معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور با صدور حکمی، «فرخ مسجدی» را به‌ عنوان «نماینده ویژه رئیس سازمان در حفظ و احیای جنگل‌های زاگرس» منصوب کرد. اين موضوع نشان‌دهنده اين است كه بخشي از كشور نگران از دست رفتن زاگرس است. براي نجات زاگرس بايد جوامع محلي را در اجراي طرح‌هاي مختلف احياي جنگل مشاركت داد. اگر منفعت مردم زاگرس‌نشين  را به صورت صحيح در جنگل قرار دهيم، جامعه محلي در حفظ جنگل كمك مي‌كند. علاقه مردم محلي و زاگرس‌نشينان به درخت بلوط نيز موضوعي است كه احياي اين رويشگاه حياتي را كه ضامن بقاي آب و خاك و هواي ايران است، سرعت مي‌بخشد.‌