نورافشانی باستانی ایتالیا

نور و روشنایی در جهان، همیشه نماد آگاهی و شعور و شادی بوده است و از دیرباز، مردمان کشورهای گوناگون برای اینکه شادی خود را نشان دهند، دست به دامن نورها می‌شدند و چراغ و چراغانی، وسیله‌ای می‌شد برای بیان شادی دلشان. و حالا و از اوایل ‌ماه گذشته میلادی، برخی شهرهای جنوب ایتالیا، برای بزرگداشت قدیس حامی سانتا دومنیکا، شهرهای خود را چراغانی کردند، اما چراغانی به سبک نیاکان خود در قرن 17میلادی.
ایتالیایی‌های قرن هفدهمی در آن روزگار، سازه‌های بزرگی می‌ساختند و با کاغذهای رنگی و طناب، چراغ‌های نفتی و شمع‌های روشن را به آنها متصل می‌کردند و
 این گونه در شهر نورافشانی می‌کردند و آن را آذین می‌بستند.
در این روزگار هم مردمان جنوب ایتالیا، به سبک استادان رنسانس، بناهای چوبی عظیمی که گاه به ۴۰متر هم می‌رسد، می‌سازند و آنها را با چراغ‌های کم‌مصرف و رنگی، آنقدر می‌پوشانند که گاه این سازه‌ها، شبیه سازه‌های شیشه‌ای به‌نظر می‌رسند؛ سازه‌هایی با ورودی‌هایی محرابی‌شکل و با طاق‌های قوس‌دار و پنجره‌های گلدار و سقف‌های گنبدی‌شکل. بد نیست بدانید به تازگی این کشور، سنت چراغانی خود را به روش نیاکانش به‌عنوان میراث ناملموس در سازمان جهانی یونسکو به ثبت رسانده است.